Η ΣΑΡΚΩΣΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΜΑΣ,
ΚΑΘΟΔΟΣ ΣΤΗ ΓΗ
ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΙΟΥ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑΤΟΣ
«Χριστός ἐπί γῆς ὑψώθητε»! Αὐτό εἶναι τό σάλπισμα τῆς Ἐκκλησίας μας, πού ἀνατρέπει ὅλους τούς ἀπό τῆς Πτώσεως τοῦ ἀνθρώπου μύθους, γεννήματα ἀκαθάρτων καί χωματένιων πλασμάτων, πού ἐνόμισαν ὅτι εἶναι εἰς θέσιν νά ἀκυρώσουν τόν Δημιουργόν Θεό μας καί τήν Παντοδυναμία Του καί νά ἀναλάβουν αὐτοί «πᾶσαν ἐξουσίαν ἐπί τῆς γῆς», ὀρεγόμενοι καί τήν Αἰώνια Κυριαρχία καί ἐπικράτηση!
«Χριστός ἐπί γῆς», δηλαδή «Θεός ἐπί γῆς», σημαίνει «σιγησάτω πᾶσα σάρξ βροτεία καί στήτω μετά φόβου καί τρόμου καί μηδέν γήϊνον ἐν ἑαυτῇ λογιζέσθω, ὁ γάρ Βασιλεύς τῶν βασιλευόντων καί Κύριος τῶν κυριευόντων πάρεστι»! Καμμιά θρησκεία, καμμιά θεωρία, καμμιά ἰδεολογία, καμμιά κοσμοθεωρία, καμμιά φιλοσοφία, καμμιά ἐπιστήμη, καμμιά διακυβέρνηση πού δέν ἔχει τήν καθοδήγησή της καί τόν φωτισμόν τοῦ Οὐρανοῦ νά μήν μείνη ἐπί τῆς γῆς, ἀλλά νά καταφρονηθῆ καί νά καταπατηθῆ ἀπό τούς ἀνθρώπους στήν ζωή καί στήν σκέψη τους!
«Θεός ἐπί γῆς»! Τί λαλεῖ καί κηρύττει ἡ ἀνθρωπότητα ἀφ’ ἑαυτῆς της; Τί πασχίζει νά ἀνακαλύψη, ὅταν ὁ Δημιουργός της κατέβηκε στή γῆ γιά νά τῆς ἀποκαλύψη ὄχι μόνο τήν Δημιουργία Του ἀλλά καί τόν Ἴδιο τόν Ἑαυτόν Του; Γιατί ἐξακολουθεῖ ἡ ἀνθρωπότητα νά στενάζη καί νά ὀδυνᾶται, νά ἀγωνιᾶ καί νά ἀσθμαίνη; Γιατί δέν ἡσυχάζει, ἐφαρμόζουσα τό Παντέλειον Θέλημα τοῦ Θεοῦ μας, ἀλλά ἐπιμένει νά προτείνη «ράκη ἀποκαθημένης» ὡς ἀχειροποίητα ἐνδύματα, γιά τήν ἔνδυση τῆς ψυχοπνευματικῆς γυμνώσεως τοῦ ἀθλίου σημερινοῦ ἀνθρώπου;
«Θεός ἐπί γῆς»! Γιατί ἐξακολουθεῖ νά φλυαρῆ ὁ ἄνθρωπος; Γιατί δέν σωπαίνει, γιά νά ἀκούση τίς λύσεις τοῦ Οὐρανοῦ σέ ὅλα τά πραγματικά προβλήματά του, πού δημιούργησε καί ἐξακολουθεῖ νά δημιουργῆ ἡ ἀνθρώπινη ἀνταρσία καί ἀλαζονεία;
«Θεός ἐπί γῆς»! Γιατί ἐπιμένουμε στήν λειτουργία ἐπιγείων πολιτευμάτων, ἀφοῦ ἡ Ἱστορία μᾶς ἀπέδειξε ὅτι ὅλα τά εἴδη τῶν πολιτευμάτων πού ἀκολούθησε ἡ ἀνθρωπότητα ἕως τῆς Γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ μας, δέν ὁδήγησαν πουθενά; «Γενεαί δεκατέσσαρες» γιά κάθε εἶδος πολιτεύματος, καμμιά ἀπολύτως διαφορά! Πολύ περισσότερες γενεές πέρασαν μέχρι σήμερα, ἀπό τότε πού ἐγκαταλείψαμε τό «διά τοῦ Σταυροῦ Πολίτευμα», πού μᾶς ἐδίδαξε ὁ Θεός τοῦ Οὐρανοῦ καί τῆς γῆς, χωρίς, ἐπίσης καμμά διαφορά. Μόνο δυστυχία, κλαυθμοί καί ὀδυρμοί, διαφθορά ἠθῶν καί ἐξαθλίωση λαῶν, «πόλεμοι καί ἀκοαί πολέμων»!
Ποιός μπορεῖ νά ὑποσχεθῆ στούς ἀνθρώπους ἕνα τελειότερο πολίτευμα ἐπί τῆς γῆς ἀπό αὐτό πού προτείνει ὁ Χριστός μας, δηλαδή τήν ἐπέκταση τοῦ Οὐρανίου Πολιτεύματος καί ἐπί τῆς γῆς; Ποιά ἀνθρώπινη ἐπινόηση μπορεῖ νά ἀκυρώση τήν διαβεβαίωση τοῦ Θεοῦ μας, «λογισμοί γάρ θνητῶν πάντες δειλοί καί ἐπισφαλεῖς αἱ ἐπίνοιαι αὐτῶν», μέ τήν ὁποία θέλησε νά μᾶς ἀπαλλάξη ἀπό τίς ταλαιπωρίες τῶν πειραματισμῶν μας; Ὅμως, ὅπως ἀπέδειξε ἡ Ἱστορία, οἱ ἐπώδυνοι πειραματισμοί δέν μᾶς ἔχουν πτοήσει ἀκόμη, παρ’ ὅτι ὁδεύουμε ὁλοταχῶς πρός ἕνα Τρίτον Παγκόσμιο Πόλεμο!
«Θεός ἐπί γῆς ὑψώθητε»! Νά ὑψώσουμε τό ἐπί γῆς πολίτευμά μας μέ ἐπακριβῆ μίμηση τοῦ Οὐρανίου Πολιτεύματος! Λησμονήσαμε τά λόγια τοῦ στόματος τοῦ Χριστοῦ, τοῦ ἁγίου Ἀποστόλου Παύλου «τό Πολίτευμα ἡμῶν ἐν Οὐρανοῖς ὑπάρχει» ἤ θεωρήσαμε ὅτι αὐτά ἰσχύουν μόνο ὅταν ἀσχολούμεθα μέ τήν Θεία Λατρεία; Τό ἐπί γῆς Πολίτευμα, πρέπει νά γίνη καθημερινό Οὐράνιο Πολίτευμα. Αὐτό ζητοῦμε πλειστάκις τῆς ἡμέρας μέ τό «Πάτερ ἡμῶν». Παρακαλοῦμε, χωρίς νά ἐννοοῦμε τήν παράκλησή μας: «...Γεννηθήτω τό Θέλημά Σου, ὡς ἐν Οὐρανῷ καί ἐπί τῆς γῆς»! Τί ζητοῦμε; Νά παραβιάση ὁ Θεός τό θέλημά μας καί νά ἐπιβάλη τό δικό Του Θέλημα, ἀφοῦ ἐμεῖς ἐπιλέγουμε πολιτεύματα ἀνθρώπινα, ἀντίθεα καί ἀντίθετα μέ τό Θέλημα τοῦ Θεοῦ; Δολοφονήσαμε τόν Καποδίστρια, πού μετά τήν Τουρκοκρατία ἐπανέφερε στήν Πατρίδα μας τό Πολίτευμα τοῦ Οὐρανοῦ καί ἀπό τότε δέν αἰσθανθήκαμε τήν ἀνάγκη νά μετανοήσουμε ἔμπρακτα ἑτοιμάζοντες ἀνθρώπους μέ ἐκκλησιαστικό φρόνημα καί βιοτή γιά νά κυβερνήσουν τήν Χώρα μας θεοπρεπῶς, θέτοντες τό Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ μας ὡς ὑπέρτατο κριτήριο καί μοναδικό Σύνταγμα γιά τήν συγκρότηση τῆς ζωῆς τῆς Πατρίδος μας.
Ξεχάσαμε τόν Χριστό μας! «Ἐπί γῆς ἦλθε καί οἱ ἴδιοι Αὐτόν οὐ παρέλαβον». Αὐτοί σήμερα εἴμαστε ἐμεῖς, οἱ Ἕλληνες, οἱ ὁποῖοι, ἐνῶ κάποτε στό πρῶτο Σύνταγμά μας μετά τήν Τουρκοκρατία, μετρηθήκαμε καί αὐτοπροσδιορισθήκαμε ὡς Ἕλληνες μέ μοναδικό ξεχωριστό κριτήριο τήν εἰς Χριστόν Πίστη, σήμερα ζοῦμε καί συμπεριφερόμεθα «ὡς ἄθεοι ἐν τῷ κόσμῳ»!
«Χριστός ἐπί γῆς ὑψώθητε»! Νά γίνη, ἐπιτέλους, πραγματικότητα!
ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!
π. Βασίλειος Ε. Βολουδάκης
«ΕΝΟΡΙΑΚΗ ΕΥΛΟΓΙΑ» Ἀρ. Τεύχους 172
Δεκέμβριος 2016