Ἡ Ἐκκλησιαστική Διοίκηση δέν ἀξιοποίησε ἁγίους κληρικούς της
Ο π. ΕΠΙΦΑΝΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ
ΔΙΔΕΙ ΛΥΣΗ ΣΤΗΝ ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟ
Ο Μακαριστός καί γνήσιος Διδάσκαλος τῆς Ἐκκλησίας μας π. Ἐπιφάνιος, ἄν καί ὑπῆρξε μεγίστη Ἐκκλησιαστική προσωπικότητα μέ ἁγιότητα βίου, μέ πνευματικά χαρίσματα, ἀγάπης, γνώσεως, διακρίσεως χαρακτήρων καί πνευμάτων ἀλλά καί μέ σπάνια γιά τήν ἐποχή μας θύραθεν καί θεολογική παιδεία, δέν ἀξιοποιήθηκε ἀπό τήν Ἐκκλησιαστική Διοίκηση ἀλλά, βεβαίως, ἀξιοποιήθηκε στό ἔπακρον ἀπό τόν Χριστό καί τήν βιωματική Ἐκκλησία Του.
Δυστυχῶς δέν ἀποτελεῖ ἐξαίρεση ἡ παραθεώρηση καί περιθωριοποίηση ἁγίων καί πνευματικῶν ἀνδρῶν ἀπό τίς Ἐκκλησιαστικές Διοικήσεις. Ἀπό τήν ἐποχή τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης μέχρι καί σήμερα οἱ Ἀρχιερεῖς κατά κανόνα ἀδιαφοροῦν ἤ καί διώκουν κληρικούς καταξιωμένους καί ἀληθινά Πνευματικούς, παρ’ ὅτι πολλοί ἀπό αὐτούς ἔδειξαν, «σημεῖα» ὑπερκόσμια καί σφραγισμένα ἀπό τήν Θεία Χάρη, ἐνῶ ἀκόμη εὑρίσκοντο στήν ἐπίγεια ζωή!
Διαιωνίζεται, δηλαδή, ἡ νοοτροπία ἤ μᾶλλον ἡ ἀδιαντροπία τῶν περισσοτέρων Ἐκκλησιαστικῶν Ἀξιωματούχων πού περιγράφει ἡ Ἁγία Γραφή ἀποκαλύπτοντας τίς μύχιες σκέψεις τους: «Ἔστω δέ ἡμῶν ἡ ἰσχύς νόμος τῆς δικαιοσύνης, τό γάρ ἀσθενές ἄχρηστον ἐλέγχεται. Ἐνεδρεύσωμεν δέ τόν δίκαιον, ὅτι δύσχρηστος ἡμῖν ἐστί καί ἐναντιοῦται τοῖς ἔργοις ἡμῶν καί ὀνειδίζει ἡμῖν ἁμαρτήματα νόμου καί ἐπιφημίζει ἡμῖν ἁμαρτήματα παιδείας ἡμῶν· ἐπαγγέλλεται γνῶσιν ἔχειν Θεοῦ καί παῖδα Κυρίου ἑαυτόν ὀνομάζει· ἐγένετο ἡμῖν εἰς ἔλεγχον ἐννοιῶν ἡμῶν· βαρύς ἐστίν ἡμῖν καί βλεπόμενος, ὅτι ἀνόμοιος τοῖς ἄλλοις ὁ βίος αὐτοῦ, καί ἐξηλλαγμέναι αἱ τρίβοι αὐτοῦ· εἰς κίβδηλον ἐλογίσθημεν αὐτῷ, καί ἀπέχεται τῶν ὁδῶν ἡμῶν ὡς ἀπό ἀκαθαρσιῶν... ὕβρει καί βασάνῳ ἐτάσωμεν αὐτόν... θανάτῳ ἀσχήμονι καταδικάσωμεν αὐτόν... Ταῦτα ἐλογίσαντο, καί ἐπλανήθησαν· ἀπετύφλωσε γάρ αὐτούς ἡ κακία αὐτῶν»! (Σοφ. Σολομ. 2, 11-25).
Εἶναι ἀποδεικτικό τῶν λόγων μας τό γεγονός ὅτι κατά τήν τελευταία τοὐλάχιστον πεντηκονταετία ἡ Ἐκκλησιαστική Διοίκηση δέν ἀξιοποίησε, οὔτε κἄν προέβαλε ὡς παράδειγμα πρός μίμησιν οὔτε ἕναν ἀπό τούς κοιμηθέντας Πατέρας μας, οἱ ὁποῖοι ἤδη τιμῶνται στήν συνείδηση τοῦ εὐσεβοῦς Ὀρθοδόξου λαοῦ μας καί λογίζονται ἅγιοι!
Κατωτέρω δημοσιεύουμε ἕνα περιστατικό πού ἀποδεικνύει τήν Θεολογική σοφία καί τήν βαθειά γνώση τοῦ Κανονικοῦ Δικαίου πού εἶχε –ἐκτός τῶν ἄλλων σπανίων ἰδιοτήτων του– ὁ μακαριστός π. Ἐπιφάνιος Θεοδωρόπουλος, κάτι τό ὁποῖο ἐγνώριζε πολύ καλά ἡ τότε Ἐκκλησιαστική Διοίκηση, ἀλλά εἶχε προτιμήσει ὡς Νομικό της Σύμβουλο τόν διαβόητο Γ. Λιλαῖο, ὁ ὁποῖος ἦταν συγχρόνως καί Νομικός Σύμβουλος τοῦ ὀλετῆρος τῆς Ἑλλάδος Ἀνδρέα Παπανδρέου!
Ἔτσι ἐξηγεῖται καί ἡ ἐπιμονή τῶν Ἐκκλησιαστικῶν Διοικήσεων νά ἀποτρέπουν εὐσεβεῖς ἀνθρώπους ἀπό τήν Πολιτική διότι προτιμοῦν ἀσεβεῖς καί ἀμοραλιστές πολιτικούς μέ τούς ὁποίους “συνεννοοῦνται” καλύτερα... Αὐτή εἶναι καί ἡ ὑλοποίηση τῆς γραμμῆς τοῦ Ἰουδαϊκοῦ Ἱερατείου «οὐκ ἔχομεν βασιλέα εἰ μή Καίσαρα»!
Τό περιστατικό τό γνωρίζαμε ἀπό τό 1984, τότε πού συνέβη, ἀλλά ὀφείλουμε χάριτας καί εὐχαριστίες στόν κατά σάρκα ἀδελφόν τοῦ π. Ἐπιφανίου, τόν ἀγαπητό μας κ. Πολυνείκην Θεοδωρόπουλον, ὁ ὁποῖος μᾶς τό ἀπέστειλε, διασώζοντας αὐτολεξεί τή διήγηση τοῦ αὐτόπτου καί αὐτηκόου Μητροπολίτου Ἐδέσσης κυροῦ Καλλινίκου. Ἄς τόν ἀκούσουμε.
Πρωτ. Βασίλειος Ε. Βολουδάκης
Ἰανουάριος 1984.
Τό παρακάτω περιστατικό, πού σχετίζεται μέ τόν ἀείμνηστο π. Ἐπιφάνιο, μοῦ τό διηγήθηκε ὁ μακαριστός Μητροπολίτης Ἐδέσσης κυρός Καλλίνικος, στήν αἴθουσα ἀναχωρήσεων τοῦ ἀεροδρομίου Ἀθηνῶν, λίγο πρίν ἀναχωρήσει γιά τό Λονδῖνο γιά σοβαρό πρόβλημα ὑγείας, πού ὁ ἴδιος ἀντιμετώπιζε.
«Βρισκόμαστε στό ἔτος 1980 καί συγκεκριμένα μῆνα Αὔγουστο. Ἡ Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ἔχει συνέλθει γιά τήν πλήρωση κενῶν Μητροπόλεων. Μία ἀπό τίς χηρεύουσες Μητροπόλεις εἶναι καί αὐτή τῆς Μονεμβασίας καί Σπάρτης. Λαμβάνει χώρα ἡ σχετική ψηφοφορία καί μετά τήν καταμέτρηση τῶν ψήφων, ὁ σημερινός Μητροπολίτης Σπάρτης κ. Εὐστάθιος, καθώς καί ἕτερος Ἀρχιμανδρίτης (ὁ μετέπειτα Μητροπολίτης Σερρῶν κ. Μάξιμος), ἔχουν λάβει τίς ἴδιες ἀκριβῶς ψήφους. Ὁ Μακαριώτατος Ἀρχιεπίσκοπος κ. Σεραφείμ, καθώς ἐπίσης καί ὅλοι οἱ συμμετέχοντες στήν ἐκλογική διαδικασία Ἱεράρχες, προσπαθοῦμε νά βροῦμε λύση στό πρόβλημα πού ἀνέκυψε. Ὁ Μακαριώτατος ζητᾶ νά προσκληθεῖ ὁ ἐκ τῶν Νομικῶν Συμβούλων τῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας κ. Γ. Λιλαῖος γιά νά γνωματεύσει τί “δέον γενέσθαι”. Δυστυχῶς ὅμως, οὔτε ὁ Νομικός Σύμβουλος δίδει λύση στό ζήτημα. Τότε –συνεχίζει ὁ ἐκλεκτός Ἱεράρχης– ἐξέρχομαι τῆς αἰθούσης ὅπου συνεδριάζαμε καί καταφεύγω στά “μεγάλα μέσα”. Καλῶ τόν π. Ἐπιφάνιο στόν εὐλογημένο τηλεφωνικό ἀριθμό 8235703, τοῦ ἀναφέρω τά τῆς ἐκλογῆς καί ζητῶ τή γνώμη του. Ὁ π. Ἐπιφάνιος, αὐτοστιγμεί, δίδει λύση στό ἀνωτέρω πρόβλημα, λέγοντάς μου: Γέροντά μου, βάσει τῶν Ἱερῶν Κανόνων, ἐδάφιο.... παράγραφος...., τή θέση καταλαμβάνει ὁ μεταξύ τῶν δύο ὑποψηφίων, κληρικός πού ἔχει χειροτονηθεῖ ὡς πρεσβύτερος, ἐνωρίτερα. Τόν εὐχαριστῶ καί εἰσερχόμενος στήν αἴθουσα ζητῶ ἀπό τόν Ἀρχιεπίσκοπο τό λόγο. Ἐκεῖνος ἀνταποκρίνεται κι ἐγώ ἀναφέρομαι στούς Ἱερούς Κανόνες καί στό τί αὐτοί ὁρίζουν, ὅπως πρό ὀλίγου μοῦ εἶχε ἐπισημάνει ὁ π. Ἐπιφάνιος. Ὁ Μακαριώτατος ζήτησε ἀπό τόν Νομικό μας Σύμβουλο νά ἐλέγξει στό Πηδάλιο ἐάν πράγματι ἰσχύουν τά ὅσα ἐλέχθησαν ἀπό ἐμένα. Αὐτός, σέ πολύ λίγο χρόνο ἀπάντησε καταφατικά. Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος μ’ εὐχαρίστησε εὐγενικά κι ἐπετίμησε τόν κ. Λιλαῖο γιά τήν ἄγνοιά του».
Ὁ μακαριστός Ἅγιος Ἐδέσσης, ἔκλεισε τή διήγησή του λέγοντάς μου: «Αὐτός, ἀγαπητέ μου κ. Θεοδωρόπουλε, εἶναι ὁ π. Ἐπιφάνιος. Μία “κινητή βιβλιοθήκη γνώσεων”, ἕνας πολύτιμος καί ἀδάπανος σύμβουλος τῆς Ἐκκλησίας». Ἄς ἔχουμε τήν εὐχή καί τίς πρεσβεῖες καί τῶν δύο.
Πολυνείκης Θεοδωρόπουλος
«ΕΝΟΡΙΑΚΗ ΕΥΛΟΓΙΑ» Φεβρουάριος 2013
Ἀρ. Τεύχους 126