Ἱερέας κατέλυσε Θεία Κοινωνία µέ χλωρίνη!1
Ὁ π. Ἐμμανουήλ Κεντρωτάς, Ἱερέας τῆς Μήλου τή δεκαετία τοῦ 80, διηγήθηκε στό βαφτιστήρι του, ἀργότερα Ἱερέα τῆς βορείου Ἑλλάδας, τό ἑξῆς θαυμαστό Λειτουργικό γεγονός. Εἶχε πάει κάποτε νά Λειτουργήσει σέ ἕνα ἐξωκκλήσι τοῦ νησιοῦ. Πρίν πάει, ἔστειλε κάποιες γυναῖκες νά τό καθαρίσουν. Κατά λάθος, ὅμως, κάποια κυρία φεύγοντας ξέχασε τό μπουκάλι τῆς χλωρίνης στήν προσκομιδή, ἐκεῖ ὅπου ἑτοιμάζονται τά Τίμια Δῶρα. Οἱ ἱερεῖς στή Θεία Κοινωνία ἐκτός ἀπό Ἄρτο καί Οἶνο χρησιμοποιοῦν συμβολικά καί λίγο νερό ἐπειδή ὅταν λογχίστηκε ἡ πλευρά τοῦ Κυρίου, κατά τή Σταύρωση, βγῆκε αἷμα καί ὕδωρ. Ὁ π. Ἐμμανουήλ ὡς διαβητικός πού ἦταν, ἀραίωνε πολύ τόν Οἶνο, μέ ἀποτέλεσμα νά ρίξει πολύ ἀπό τό περιεχόμενο τοῦ μπουκαλιοῦ τῆς χλωρίνης, νομίζοντας ὅτι περιεῖχε νερό. Μετά τά Σά ἐκ τῶν Σῶν καθώς ἔριξε, ὡς εἴθισται, τό ζέον, δηλαδή τό βραστό νερό, μέσα στή Θεία Κοινωνία, ἡ χλωρίνη ἔβρασε μέσα στό Ἅγιο Ποτήριο. Ὁ Ἱερέας παραξενεύτηκε καί μυρίζοντας τή Θεία Κοινωνία κατάλαβε ὅτι εἶχε ρίξει χλωρίνη. Μύρισε καί τό μπουκάλι τῆς χλωρίνης καί ἐπιβεβαιώθηκε. Πῶς θά κοινωνοῦσε τώρα τόν κόσμο; Ἐπιπλέον δέν ἔπρεπε νά πεταχθεῖ ἡ Θεία Κοινωνία. Βγῆκε τότε στήν Ὡραία Πύλη καί ἐνημέρωσε τούς πιστούς ὅτι δέν θά μποροῦσε σήμερα νά κοινωνήσει κανέναν. Ὁ π. Ἐμμανουήλ, μετά τή λήξη τῆς Θείας Λειτουργίας, ἔμεινε μόνος μέσα στό Ἱερό καί κατέλυσε ὅλη τή Θεία Κοινωνία πού περιεῖχε χλωρίνη. Μετά πῆγε στό σπίτι του, χωρίς νά ἀναφέρει τίποτα στήν πρεσβυτέρα του, ξάπλωσε καί ἔβαλε μία λεκάνη δίπλα στό κρεβάτι του. Ξύπνησε χωρίς νά ἔχει πάθει τίποτα καί μετά διηγήθηκε στήν οἰκογένειά του τό θαυμαστό γεγονός.
Ἕνα παρόμοιο γεγονός ἀναφέρεται καί στή βιογραφία τοῦ ἁγίου Νικολάου Πλανᾶ (1851-1932)2. Ἕνας φαρμακοποιός εἶχε παρασκευάσει ἕνα δυνατό φάρμακο, ἀπό κάποιο θεραπευτικό δηλητήριο, στόν ἅγιο, γιά νά τόν ἐνισχύσει σωματικά στά γεράματά του. Ἔπρεπε ὅμως νά τό πίνει σέ πολύ μικρή δόση κάθε πρωΐ ἀλλιῶς θά τόν σκότωνε. Γιά τόν λόγο αὐτό καί γιά νά μή γίνει κανένα τραγικό λάθος τοῦ τό ἔδιναν οἱ συγγενεῖς του. Κάποιο πρωΐ ὅμως, ὁ ἅγιος, στή βιασύνη του γιά νά λειτουργήσει, πῆρε τό φάρμακο, ἀντί νά πάρει τό νάμα (οἶνο), γιά τή Θεία Κοινωνία. Στήν ἐκκλησία του λειτούργησε κανονικά χρησιμοποιῶντας ἀνυποψίαστος τό δηλητήριο ἀντί γιά τόν Οἶνο. Ὅπως ἦταν φυσικό, στό τέλος τῆς Θείας Λειτουργίας κοινώνησε τούς πιστούς καί τό ὑπόλοιπο τό κατέλυσε ὁ ἴδιος, χωρίς νά αἰσθανθεῖ οὔτε αὐτός οὔτε καί οἱ ὑπόλοιποι πού κοινώνησαν καμία ἐνόχληση. Οἱ δικοί του ἄνθρωποι ὅταν κατάλαβαν τό λάθος τοῦ ἁγίου, ἔτρεξαν ἀμέσως στήν ἐκκλησία ἀλλά ἦταν ἤδη ἀργά ἀφοῦ ἡ Θεία Λειτουργία εἶχε τελειώσει, ὁ κόσμος εἶχε φύγει καί ὁ ἴδιος εἶχε καταλύσει τό ὑπόλοιπο περιεχόμενο τῆς Θείας Κοινωνίας, χωρίς, βεβαίως, νά πάθει τίποτα!
Χρῆστος Νικολόπουλος
Δρ. Θεολογίας – Βυζαντινολόγος
«ΕΝΟΡΙΑΚΗ ΕΥΛΟΓΙΑ» ἈΡ. Τεύχους 258
Φεβρουάριος 2024
Ὑποσημειώσεις:
- Ἀποµαγνητοφωνηµένη ὁµιλία τοῦ ἱερέα τῆς Ἱ.Μ. Ἰωαννίνων στόν ὁποῖο διηγήθηκε τό θαυµαστό γεγονός ὁ ἴδιος ὁ ἀνάδοχός του π. Ἐµµανουήλ Κεντρωτάς.
- Δηµήτρης Φερούσης, Ὁ παπακαλόγερος Νικόλας Πλανᾶς. Ὁ ἅγιος ποιµένας, Ἀθήνα 2012, σ. 184-185.