ΟΛΑ ΣΤΟ …ΠΟΔΙ!
Τά παλιά τά χρόνια τότε πού οἱ συναλλαγές μας μέ τό Δημόσιο, τήν Ἐφορία καί τίς Τράπεζες γίνονταν ἀκόμα διαπροσωπικά (ὄχι ἠλεκτρονικά ἤ μέσῳ κινητοῦ ὅπως τώρα!) μέ χαρτάκι ἀναμονῆς στήν οὐρά περιμένοντας νά φτάσουμε στό ταμεῖο, θυμόμαστε ἀκόμα φαντάζομαι οἱ πιό πολλοί (καί οἱ πιό παλιοί!) τήν ταμπέλα πού ὑπῆρχε στόν γκισέ, δεξιά κάτω γωνία στό τζαμάκι πού ἔγραφε «Οὐδέν λάθος ἀναγνωρίζεται μετά τήν ἀπομάκρυνση ἐκ τοῦ ταμείου!»
Ἔτσι ὅταν ἐρχόταν κάποτε καί ἡ σειρά μας (μέ βῆμα ἀργό πρός τό ταμεῖο!) εἴμασταν προσεκτικοί στίς συναλλαγές μας καί μέ ἐρωταποκρίσεις λύναμε τίς ὅποιες ἀπορίες εἴχαμε στό κάθε θέμα πού μᾶς ἀπασχολοῦσε.
Ποιός θά μᾶς παραχωροῦσε ἄλλωστε τήν σειρά του ἄν θέλαμε περαιτέρῳ διευκρινίσεις, ἄν εἴχαμε ξεχάσει (οἱ ἔρμοι!) νά ρωτήσουμε κάτι πού δυστυχῶς εἴχαμε ξεχάσει νά ἀναφέρουμε, ὅταν ἦταν ἡ σειρά μας;
Τά τελευταῖα χρόνια, πού ὅλα πλέον γίνονται ἐξ ἀποστάσεως ἠλεκτρονικά, πόσο μᾶλλον καί νά θέλαμε καί ἄλλες πληροφορίες ἀναμένουμε στήν μπομπίνα τοῦ ἠχογραφημένου μηνύματος νά πατήσουμε τό «1», τό «2», μετά τήν δίεση ἤ τό ἀστεράκι ἤ ἄν θέλετε νά μιλήσετε μέ ἐκπρόσωπό μας παρακαλῶ ἀκοῦστε μισή ὥρα τό τραγουδάκι καί χρεωθεῖτε σάν παλαβοί τίς ὅποιες χρεώσεις τοῦ παρόχου, ὅλα ἔχουν ἀλλάξει.
Οἱ συναλλαγές γίνονται μέν πιό γρήγορα ἀλλά καί οἱ ἠλεκτρονικές ἀπάτες τό ἴδιο!
«ΔΕΝ διαβάσατε τά ψιλά γράμματα στό email πού σᾶς στείλαμε» ὁ ἕνας,
«Σᾶς πήραμε τηλέφωνο γιά τήν ἀνανέωση τοῦ συμβολαίου σας» ὁ ἄλλος καί ὅλα ἐκ τοῦ μακρόθεν χωρίς νά ξέρουμε ποιός, πότε καί γιατί βρῆκε τά προσωπικά μας στοιχεῖα καί ἀπό ποιά τράπεζα-πλατφόρμα προσωπικῶν δεδομένων καί πληροφοριῶν τά ἀνέκτησε.
Τό ἴδιο καί στίς προσωπικές μας σχέσεις.
Ἡ ἐπαφή καί ἡ ἐπικοινωνία διά ζώσης, ὁ κόπος καί ὁ μόχθος γιά νά εἴμαστε στήν ὥρα μας σέ ὅποιο ραντεβού κοινωνικο-προσωπικο-ἐπαγγελματικό κλείσαμε, οἱ χειρόγραφες ἐπιστολές, οἱ φάκελοι, τά γραμματόσημα, ἡ γοητευτική ἀναμονή τοῦ «πότε θά ἔρθει ὁ ταχυδρόμος νά παραλάβουμε τό γράμμα ἤ δέμα» εἶναι πλέον ρομαντική χρονοκαθυστέρηση!
Τώρα μέ τό κινητό, τά chat-room, τά social-media, τά sms στά γρήγορα «ἐδῶ καί τώρα» κλείνονται ὅλα, ἀκόμα καί οἱ ἐπιλογές συντρόφων…
Η ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ἀπό τήν ἄλλη ἔγινε τό δεξί μας μάτι (ἴσως καί τά δύο) καί τό «στερνή μου γνώση νά σέ εἶχα πρῶτα» ἔγινε τώρα τό «ἀλάνθαστο» ρεπορτάζ δημοσιογραφίσκου, τοῦ ὅποιου δῆθεν ἔγκυρου καί ἔγκριτου τηλεοπτικοῦ καναλιοῦ, περιοδικοῦ ἤ φυλλάδας γιατί αὐτός ξέρει καί εἶναι γνώστης τοῦ θέματος.
Ἐμεῖς ἁπλᾶ ἀκολουθοῦμε σταβλισμένα ἀρνία ἐπί σφαγῆς!
Τυχαῖο πού τόσοι δημοσιογράφοι μᾶς ζητοῦν νά γίνουν οἱ ἐκφραστές τῆς Δημοκρατίας μας στό Κοινοβούλιο;
Στήν δύναμη τῆς ἐξωτερικῆς εἰκόνας, τοῦ δῆθεν καί τοῦ image-maker ἀρχίζει καί ἡ πασαρέλα τοῦ καθενός πού μᾶς ζητάει τήν ψῆφο μας ἀπό τηλεοπτική συνέντευξη καί ὁμιλία, στήν πρόκληση-πρόσκληση γιά τηλεοπτικές κόντρες καί debate μέ στόχο τήν… ἀγαστή συνεργασία τους ἀμέσως μετά.
«Πάλι φίλοι θά εἴμαστε» νά τά κουτσοπίνουμε στούς διαδρόμους τοῦ Κοινοβουλίου εἰς βάρος τῆς τσέπης καί τῆς ζωῆς τοῦ φουκαρά Ἕλληνα!
Ὅλα στό πόδι, στήν προχειρότητα, νά φανοῦν στό χειροκρότημα πού λέει καί γνωστό ἆσμα.
Ὅλα στό πόδι ἤ κάποιος νά μᾶς δώσει πόδι;
Δέν χρειάζεται ὁ Διάολος νά βάλει τελικά τό χέρι του.
Ἁπλᾶ κάνει χάζι μέ τούς χαζούς!
Τά ἔχουμε βάλει στόν αὐτόματο χωρίς νά ψάχνουμε καί πάει μόνο του τό πράγμα!
Μόνοι μας βγάζουμε τά μάτια μας καί οὔτε ἀναρωτιόμαστε κι ὅλας!
Φυσικά σάν τά μοῦτρα μας τά κάναμε ὅλα ἀκόμα καί στήν πρόχειρη, τυπική καί συνάμα ὅσο πιό σύντομη γίνεται ἐνασχόλησή μας μέ τά Θεῖα, τήν Πίστη μας, τήν Θρησκευτικότητά μας, τόν Ἐκκλησιασμό μας, τήν Κατήχησή μας καί τήν διόρθωση καί τοῦ Πνευματικοῦ μας ἀκόμα ἄν κάτι δέν μᾶς ἀρέσει σέ αὐτά πού μᾶς λέει, καί ἔκανε σίγουρα αὐτός… τό λάθος!
Ἀντί νά ψάξουμε μέσα μας τελικά «τίς φταίει;» ἀναζητοῦμε σάν νέοι Δόν Κιχῶτες νά βροῦμε γίγαντες στούς ἀνεμόμυλους. Ἄς μᾶς λυπηθεῖ ὁ Θεός!
Ἄν ἀξίζει βέβαια νά ἀσχοληθεῖ μαζί μας, μιᾶς καί γιά Αὐτόν ἀκόμα ἀμφιβάλλουμε ἄν ὑπάρχει, ἀφοῦ μᾶς γοητεύει νά δίνουμε στούς ἀθέους τήν ψῆφο γιά νά μᾶς ἐκπροσωποῦν στήν ἁμαρτία μας κρύβοντας μέσῳ αὐτῶν τίς ὅποιες γύμνιες ἔχει ἡ Ψυχή μας!
Ἐλέησε μας Κύριε, γιατί ἡ ἀπομάκρυνση ἀπό τήν «ἐπί τοῦ φοβεροῦ Βήματός Σου» τήν Ἡμέρα τῆς Κρίσεως, αὐτή κι ἄν δέν δέχεται διευκρίνιση!
Τόσες εὐκαιρίες μᾶς Ἔδωσες ἄλλωστε στήν ἐδῶ ζωή μας, ἐνῶ γιά τήν Αἰώνια ἡ ἀπομάκρυνση ἐκ τοῦ ταμείου θά εἶναι τότε ἀνεπιστρεπτί!
Χαράλαμπος Καμπερογιάννης
Μαθηματικός
«ΕΝΟΡΙΑΚΗ ΕΥΛΟΓΙΑ» Ἀρ. Τεύχους 249
Μάϊος 2023