Μόνο μέ ἀδιάψευστα ντοκουμέντα
Ὅταν οἱ Μασόνοι ἔχουν «τό ἐπάνω χέρι» μέ ὅλες τίς καταστάσεις!
Ἡ τεκτονική ἀλληλεγγύη – καί οἱ διεισδύσεις – εἶναι ἀπίστευτες. Βλέπουμε ἔτσι ὅτι πολλοί μασόνοι χάριν αὐτῆς τῆς διαβόητης τεκτονικῆς ἀλληλεγγύης καταλαμβάνουν ὑψηλές κρατικές – καί Ἐκκλησιαστικές ἑνίοτε – θέσεις μέ ὅλες τίς καταστάσεις. Ἀπό τήν ἐποχή π.χ. τῆς Γερμανικῆς Κατοχῆς, μέ σταθμούς στόν Ἐμφύλιο καί τήν περίοδο τῆς λεγόμενης δημοκρατίας τῆς Δεξιᾶς, ἕως καί τήν Ἑπταετῆ Χούντα1 ! Τά ἴδια πρόσωπα δηλαδή νά καταλαμβάνουν σέ ὅλες τίς περιόδους ὑψηλότατες θέσεις.
Παραθέτουμε ἐν συνεχείᾳ ἕνα τέτοιο παράδειγμα, παρασιωπῶντας αὐτονοήτως τό ὄνομα αὐτοῦ τοῦ προσώπου, παραθέτοντας ὡστόσο τήν ποικιλία τῶν ὑψηλῶν θέσεων πού διαδοχικῶς τοῦ ἀνατέθηκαν. Πότε; Ἀπό τό 1942 ἕως καί τό 1972 ὁ τέκτων ἐκεῖνος συνεχῶς ἐν τέλει «δοξολογήθηκε». Μά – θά πεῖ κάποιος – πιθανόν νά εἶχε ἱκανότητες. Ναί, ἴσως. Ἀλλά καί ἄλλοι πολλοί ἔχουν ἐπίσης ἱκανότητες καί προσόντα ἀλλά ὑπηρεσιακῶς θάπτονται.
Δέν εἶναι ἔτσι περίεργο…
Δέν εἶναι ἔτσι περίεργο, ὅτι καί ἐν συνεχεία τά τέκνα αὐτῶν τῶν προσώπων καταλαμβάνουν ἐπίσης κατά καιρούς ὁμοίως ὑψηλές θέσεις, ὅπως γίνεται μέ τῶν πολιτικῶν τῆς κληρονομικῆς-οἰκογενειακῆς δημοκρατίας ἡμῶν τά τέκνα! «Ἄν ἔχεις μαχαῖρι, τρῶς τό πεπόνι!» ὅπως λέει καί ἡ σοφή παροιμία…
Τέκτων σέ ὑψηλές θέσεις ἀπό τῆς ἐποχῆς τῆς Γερμανικῆς Κατοχῆς
ἕως ἐκείνης τῆς ἀπριλιανῆς Χούντας! Τυχαῖο;
Νά δοῦμε λοιπόν μιά περίπτωση τέκτονα πού ἔλαβε ὑψηλές θέσεις καθ’ ὅλες τίς ἐποχές ἀλληλοδιαδόχως, ἀπό τῆς ἐποχῆς τῆς Γερμανικῆς Κατοχῆς, τοῦ Ἐμφυλίου, τῆς βασιλευομένης Δημοκρατίας ἕως καί τῆς ἀπριλιανῆς Χούντας, τῶν «Ἑλλήνων Χριστιανῶν», τάχα.
Ἀπολαῦστε το, κινῶντας μέ ἀπορίες τήν κεφαλή σας:
«[Ὁ περί τοῦ ὁποίου ὁ λόγος τέκτων], Τό 1942 «ἐπιστρατεύεται» ὡς Γενικός Γραμματεύς τοῦ Ἑλληνικοῦ Ἐρυθροῦ Σταυροῦ. Καί παραμένει στή θέση του μέχρι τῆς Ἀπελευθερώσεως (…). Ἀπό τοῦ Ἀπριλίου τοῦ 1946 μέχρι τοῦ Μαΐου τοῦ 1948 κατέχει – καί πάλι ἐπιστρατευθείς – τήν θέσιν τοῦ Γενικοῦ Γραμματέως τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας2 (…). Ἐν συνεχείᾳ, ὑπείκων εἰς θερμήν παράκλησιν τοῦ ἀειμνήστου Κωνσταντίνου Τσαλδάρη, Ἀντιπροέδρου τότε τῆς Κυβερνήσεως, τοποθετεῖται ὡς εἰδικός σύμβουλός του καί παραμένει πλησίον του μέχρι τῶν ἐκλογῶν τοῦ 1950. Μία νέα προσφορά πρόν τόν τόπον περικλείουσα καί τό στοιχεῖον τῆς ἐπαγγελματικῆς αὐτοθυσίας. Ὑπάρχει ὅμως καί μία ἀκόμη «ἐπιστράτευσις». Δυστυχῶς ἡ τελευταία. Ἀπό τοῦ Ἰουλίου 1970 μέχρι τοῦ Αὐγούστου 1971 κατέχει τήν θέσιν τοῦ Γενικοῦ Γραμματέα τοῦ Ὑπουργείου Δικαιοσύνης…».
Ὁ πολυθεσίτης ἐκεῖνος τέκτων ἦταν ταυτοχρόνως καί μέλος τοῦ Πυθαγόρα [τεκτονικῆς Στοᾶς] «τόν ὁποῖον ἐπί δεκαετίας πιστά καί ἀφοσιωμένα ὑπηρέτησε…» (Πηγή τό τεκτ. Περιοδικό Τεκτονικόν Δελτίον ἔτος 1972, τεῦχος 105-106, σελ. 171,173).
Τό ἡμέτερο σχόλιο: Ἦσαν τυχαῖα ὅλα ἐτοῦτα; Ἀπάντηση: -Ἄν τό νομίζετε, «ἦσαν»!
Εἶναι πολλά τά σχετικά παραδείγματα;
Ναί, εἶναι πολλά τά παραδείγματα ὅπου ἡ προσχώρηση στόν τεκτονισμό ἔχει ὡς «ἀμοιβή» τήν ἐπαγγελματική καί κοινωνική ἄνοδο τοῦ προσχωρήσαντος, ἐξαιτίας τῆς περιβόητης μασονικῆς ἀλληλεγγύης ἀλλά καί τῶν τεκτονικῶν σκοπιμοτήτων3 , ἐνίοτε. Παραδείγματος χάριν: Ἕνας «παππούς »4 ἦταν μασόνος (καί στρατιωτικός). Ὁ υἱός αὐτοῦ ἔγινε ἐπίσης μασόνος καί ἐν συνεχείᾳ ἀρχηγός μεγάλου στρατιωτικοῦ σώματος, πασίγνωστος στήν Ἀθήνα καί ὄχι μόνο! Ἀργότερα ὁ υἱός ἐτούτου καί ἐγγονός τοῦ «παπποῦ» ἔγινε Ἀρχηγός Κυβερνήσαντος Κόμματος καί πολλάκις Ὑπουργός τῆς Ἑλλάδος! Τυχαῖο; Ἴσως!
Ἄλλο παράδειγμα: μασόνος Ἐπίσκοπος γίνεται Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν. Ἐν συνεχείᾳ γίνεται καί «Ἀντιβασιλεύς»5 τῶν Ἑλλήνων! Τυχαῖο καί τοῦτο; Πιθανόν!
Ἕτερον ἐπίσης παράδειγμα μεγάλης ἀνόδου: Ὁ Βλαδίμηρος Λένιν ἦταν μασόνος σέ Γαλλική Στοά.6 Λίγο ἀργότερα γίνεται Πρόεδρος τῆς Ρωσίας τῶν Μπολσεβίκων. Τό ἴδιο μασόνοι ἦσαν καί οἱ προηγηθέντες αὐτοῦ Βλόφ καί Κερένσκυ7 ! Συμπτώσεις καί τοῦτα; Δύσκολο πολύ νά τό πιστέψουμε…
Ἄλλο, πικρότατο: μασόνος Μητροπολίτης μέ «ἐντολή»8 μασόνου, ἐπίσης, πολιτικοῦ9 γίνεται Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν καί ἐν συνεχείᾳ Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως καί Πατριάρχης Ἀλεξανδρείας! Ἦταν «ἐμπνεύσεις τοῦ Ἁγίου Πνεύματος» ὅλα ἐτοῦτα; Δύσκολο, πολύ δύσκολο νά τό πιστέψει κανείς, ἀκόμη καί ὁ ἀθωότερος κανδηλανάπτης!
Ἄλλο ‘‘τυχαῖο’’ περιστατικό.
Ναί. Ὁ ἄλλοτε βασιλιάς Γεώργιος ὁ Β’ ἦταν ἄνευ θρόνου εἰς τό Λονδίνο. Γίνεται μασόνος10 σέ Ἀγγλική Στοά καί σέ λίγο ἐπανέρχεται στό θρόνο του, στήν Ἑλλάδα… Ἐν συνεχείᾳ ἕνας τέκτων11 ἐπίσης διπλωμάτης, ἀναδειχθείς παρ’ ἐκείνου τοῦ βασιλέως γίνεται ἀργότερα Πρωθυπουργός πάσης Ἑλλάδος!... Τό παρασκήνιο πού «προωθεῖ» εἶναι πανίσχυρο. – «Μέ δημοκρατικές, πάντοτε, διαδικασίες»!
Σήμερα, τώρα, πολλά μεγάλα ὀνόματα ἰσχυρῶν προσώπων πού ἔχουν ὑψηλούς τίτλους ἔχουν ΚΑΙ τεκτονική ρίζα. Παραδείγματος χάριν ἕνας ἄλλοτε Πρωθυπουργός, υἱός ἐπίσης Πρωθυπουργοῦ πού καί ἐκεῖνος ἦταν παρομοίως Πρωθυπουργός - ἄγνωστον ἄν ἦσαν τέκτονες - ἔχει ὡς παλαιό πρόγονο ἕναν ἄλλοτε «Μεγάλον Θησαυροφύλακα»12 τῆς Μεγάλης Στοᾶς τῆς Ἑλλάδος, πού ἦταν μαζί καί εὐγενής τιτλοῦχος Εὐρωπαϊκῆς χώρας.
«Σόϊ πᾶνε λοιπόν τά βασίλεια» στό «Βασίλειο τῆς Δανιμαρκίας»;
Σόϊ πᾶνε λοιπόν τά «βασίλεια» μερικῶν πολιτικῶν καί μασόνων στό ἡμέτερο «Βασίλειο τῆς Δανιμαρκίας»;
Ναί, ἔτσι πολλάκις φαίνεται νά συμβαίνει, ἐκ τῶν πραγμάτων, τουλάχιστον.
…Ἀλλά μέ «δημοκρατικές», βεβαιότατα, «διαδικασίες» ὡς πρός μερικούς πολιτικούς, πάντοτε, γίνεται. Ἀμφιβάλλει κανείς; Δέν τό νομίζουμε…
Γιατί ἡ Εὐρώπη χαρακτηρίστηκε ἀπό ἁγίους τῆς Σερβικῆς Ἐκκλησίας
ὡς Λευκή Δαιμονία;
Μά διότι ἡ Εὐρώπη - ἡ Δυτική κυρίως Εὐρώπη - ἐσύρετο ἐπί μακρόν ὄπισθεν τῶν ἁρμάτων τῶν σφοδρῶς ἀντιμαχομένων Παπισμοῦ καί Μασονίας. Μέχρι πότε ἐμάχοντο σφοδρῶς ὁ Παπισμός καί ἡ Μασονία; Μέχρι καί τῆς Β’ Βατικανικῆς Συνόδου ἕως πού κατά τό ἔτος 1983 ἐπῆλθε μεταξύ τους ἡ σχετική συμφιλίωση, διά τοῦ «παύσατε πῦρ». Κατά τήν ἴδια περίοδο – δεκαετία 1960 καί δῶθε - ἐντάθηκε ἐπίσης ἡ προσπάθεια γιά τήν πληρέστερη προσέγγιση τοῦ Παπισμοῦ μέ τό Φανάρι κτλ.
Γιατί ἔγιναν – παρασκηνιακῶς ἀρχικά - ὅλα ἐτοῦτα καί περισσότερα, ἀπό χρόνων πολλῶν μά καί σήμερα ἐνεργούμενα;
Ἔγιναν ἀπό τό ἕνα μέρος ἐξ ἀγαθῶν ἀνθρώπων, μέ καλές προθέσεις χάριν τῆς εἰρήνης καί τῆς δικαιοσύνης. Ἔγιναν ὅμως – καί συνεχῶς γίνονται – ΚΑΙ ἀπό πλευρᾶς πονηρῶν ἀνθρώπων. Διά ποίους λόγους; Διά τήν ἐπίτευξη - ἐντέλει – παγκόσμιας κυριαρχίας μέ τελικό «κυβερνήτη» τόν ἴδιο τόν Ἀντίχριστο ἤ ἕναν κατάλληλα μεταμφιεσμένο συλλογικόν πρόδρομό του.
Ὅλα αὐτά ὡστόσο θά τά δοῦμε συνοπτικῶς ἐδῶ, ἐλπίζουμε προσεχῶς.
Δέν τελειώσαμε...
Μοναχός Ἀβέρκιος
«ΕΝΟΡΙΑΚΗ ΕΥΛΟΓΙΑ» Ἀρ. Τεύχους 248
Ἀπρίλιος 2023
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:
- Δέκα καί ἕξ (16) ἦσαν οἱ μασόνοι τῶν χουντικῶν Κυβερνήσεων, ἐκ τῶν ὁποίων ἑπτά (7) ὑπουργοί! (πηγή Ἐφημερίς τοῦ Τάγματος τῶν Ἑλλήνων Τεκτόνων, ἀρ. φύλλου 4, 21 Φεβρουαρίου 1976, σελ. 32).
- Πολλοί ἦσαν κατά καιρούς οἱ μασόνοι οἱ ὁποῖοι κατέλαβαν ὑψηλές θέσεις στό Ὑπουργεῖο Παιδείας (ΚΑΙ θρησκευμάτων!).
- Ἕναν ἀρχιμανδρίτη π.χ. θά τόν προσελκύσουν στόν Τεκτονισμό, θά «βοηθήσουν» νά γίνει Δεσπότης - ἤ καί Πατριάρχης – γιά νά τόν χρησιμοποιήσουν στίς οἰκουμενιστικές ἐπιδιώξεις πάσης μασονίας, σέ παγκόσμια ἔκταση, ἀκόμη καί στίς γεωπολιτικές ἐπιδιώξεις μεγάλων δυνάμεων! Τά συγκεκριμένα παραδείγματα ἄλλοτε.
- Τά ὀνόματα «παππού» καί τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ ὡς μασόνων φιγουράρουν στήν ἐπετηρίδα τῆς Στοᾶς Πυθαγόρας, ἐκδοθεῖσα εἰς τά 1931, στή σελίδα 159 αὐτῆς. Στήν ἴδια ἐπετηρίδα ὑπάρχει ἐπίσης καί τόν ὄνομα ἑνός Δεσπότη!... Τό ὄνομα τοῦ «ἐγγονοῦ» πού ἀργότερα, στίς ἡμέρες μας, ἔγινε Πρωθυπουργός δέν τό ἔχουμε συναντήσει σέ τεκτονικά ἔντυπα.
- Πρόκειται περί τοῦ Δαμασκηνοῦ Παπανδρέου. Τεκτ. Δελτίο 1994, τεῦχος 48, σελ. 202
- Μασόνος καί ὁ Λένιν! Τεκτ. Περ. Πυθαγόρας 1989, τ. 28, σελ. 357.
- Οἱ πρῶτοι μετεπαναστατικοί πρωθυπουργοί τῆς Ρωσίας (1917) Βόλφ καί Κερένσκυ μασόνοι ἦσαν. Πυθαγόρας 1984, τ. 7, σελ. 129.
- Ἡ «ἐντολή» νά γίνει Μητροπολίτης Ἀθηνῶν (Ἀρχιεπίσκοπος) δόθηκε τηλεγραφικῶς ἀπό τόν Ἐλευθ. Βενιζέλο στόν πασίγνωστο κληρικό Μελέτιο Μεταξάκη, πού ἦταν – βεβαίως – μασόνος. Πηγή τό Περιοδικό τοῦ Μελέτιου Μεταξάκη ὑπό τόν τίτλο Ἐκκλησιαστικός Κῆρυξ, ἔτους 1918, τεῦχος 143, σελ. 8.
- Ὁ Ἐλ. Βενιζέλος ἦταν ὁμοίως μασόνος, τεκτ. Δελτίο ἔτους 1970, σελ. 134.
- Τέκτων ὁ ἄλλοτε βασιλιάς τῆς Ἑλλάδος Γεώργιος Β’, τεκτονικό περιοδικό Πυθαγόρας, ἔτους 1970, σελ. 134 καί ἀλλοῦ πολλές φορές.
- Παναγιώτης Πιπινέλης, μασόνος καί τοῦτος! Τεκτ. Δελτίο ἔτους 1970, σελ. 334.
- Σιγισμοῦνδος Μινέϊκο, βιογραφικά, στόν Πυθαγόρα ἔτους 1926, σελ. 1133 καί ἑξῆς. Αὐτό τό ὄνομα ἀναφέρεται πολλάκις καί πολλαχοῦ. Ὁ ἐπί θυγατρί γαμπρός αὐτοῦ, ὁ ἐγγονός καί δισεγγονός ἔγιναν Πρωθυπουργοί τῆς Ἑλλάδος, συμπτωματικῶς βέβαια ἀλλά ἰσχυρότατη ρίζα τους ἦταν ὁ Σιγισμοῦνδος αὐτός, ὁ Μέγας Θησαυροφύλακας τῆς Μεγ. Στοᾶς τῆς Ἑλλάδος, τότε, τόν ΙΘ’ αἰώνα καί ἑξῆς. Ἀπεβίωσε τό 1926.
Μον. Ἀβ.