Ὁ κ. Πιερρακάκης σὲ ρόλο Πυθίας
καὶ ὁ πρόσφατος χρησµός του
γιὰ τὸ µέλλον τῆς ἀνθρωπότητας!
Ἂν πράττουµε τὸ δίκαιο,
αὐτὸ θὰ µοιάζει σὰν νὰ προσφέρουµε θυσία στὸν Θεό.
(Ἀθανάσιος ὁ Μέγας)
Ὁ κ. Πιερρακάκης µιλῶντας στὶς 29-4-2022 στὴν αἴθουσα τοῦ Βουλευτικοῦ στὸ Ναύπλιο, σὲ ἐκδήλωση ποὺ διοργάνωσε ὁ δῆµος Ναυπλιέων µὲ θέµα «200 Χρόνια µετὰ τὴν ἵδρυση τοῦ κράτους ἀπὸ τὸν Ἰωάννη Καποδίστρια - Ἡ ἐπανεκκίνηση τοῦ κράτους στὴν ψηφιακὴ ἐποχὴ» προέβη στὴν ἀκόλουθη πολιτικὴ δήλωση-χρησµὸ ποὺ ἔχει ὡς ἑξῆς: «Μὲ ἀφορµὴ τὸ παρελθὸν εἴµαστε ἐδῶ γιὰ νὰ µιλήσουµε γιὰ τὸ µέλλον. Γιατί στὸ µέλλον θὰ κριθοῦν ὅλα, ἀκόµη καὶ τὸ παρελθὸν ἐκ νέου». (Ἴδετε σχετικῶς: https://www.google.gr/url?esrc=s&q=&rct=j&sa=U&url=https://www.iefimerida.gr/politiki/pierrakakis-kratos-prepei-diarkos-na-exelissetai&ved=2ahUKEwjm45DR78_3AhUMQ_EDHVkfBF8QFnoECAUQAg&usg=AOvVaw1464EukCTE4pYJwheP0fYn)
Ὁ κ. Πιερρακάκης ἐζήλωσε τὴν δόξα τῆς Πυθίας καὶ προέβη στὴν πιὸ πάνω ἀκατανόητη δήλωση, ποὺ ἄφησε ἄφωνους καὶ τοὺς ἐµπειρότερους πολιτικοὺς συντάκτες διότι ἐκφεύγει τῶν ὁρίων τῆς ὀρθολογικῆς ἑρµηνείας καὶ ἀνάλυσης καὶ ἀγγίζει περισσότερο τά ὅρια τοῦ χρησµοῦ καὶ ὡς ἐκ τούτου κάθε ἑρµηνευτικὴ προσέγγιση τοῦ περιεχοµένου τῆς δήλωσης κρίνεται ἐκ τῶν προτέρων ὡς παρακινδυνευµένη καὶ ἐπισφαλής.
Ὁ γράφων µολονότι ἀντιλαµβάνεται τὴν προφανῆ δυσχέρεια τῆς κατανόησης µιᾶς ἀντιφατικῆς καὶ ἀλληλοαναιρούµενης πολιτικῆς δήλωσης, ἐν τούτοις ἀναλαµβάνει τὴν φιλότιµη προσπάθεια τῆς ἀποκωδικοποίησης τοῦ πιθανοῦ µηνύµατός της.
Ἀπὸ τὴν δήλωση τοῦ κ. Πιερρακάκη «γιατί στὸ µέλλον θὰ κριθοῦν ὅλα, ἀκόµη καὶ τὸ παρελθὸν ἐκ νέου» ἐγείρονται τὰ ἑξῆς δύο πολὺ σηµαντικὰ ἐρωτήµατα τὰ ὁποῖα χρήζουν ἄµεσης ἀπάντησης πρωταρχικὰ ἀπὸ τὸν ἴδιο.
Α) Πῶς εἶναι δυνατὸν στὸ µέλλον τὸ ὁποῖο παραµένει ἄγνωστο καὶ ἄδηλο γιὰ τὸν καθένα νὰ κριθεῖ ἐκ νέου τό παρελθόν, τὸ ὁποῖο ὅµως ἔχει ἤδη ἀξιολογηθεῖ κατὰ τὸ παρόν;
Β) Καὶ ἀκολούθως, ἂν ὑποτεθεῖ ὅτι τὸ παρελθὸν ἔχει κριθεῖ τυχὸν ἐσφαλµένα, τί ἐµποδίζει σὲ ἐνεστῶτα χρόνο τὴν διόρθωση καὶ ἀναθεώρησή του, ὥστε νὰ µὴν ὑφίσταται ἀνάγκη νὰ καταφύγουµε σὲ µελλοντικὴ καὶ ἀβέβαιη ἐπανεξέτασή του;
Κατὰ τὴν προσωπικὴ γνώµη τοῦ γράφοντος, οἱ νεοταξίτες πολιτικοὶ φιλοδοξοῦν ὅτι θὰ κερδίσουν τὸν ὑποχθόνιο πόλεµο ποὺ ἔχουν κηρύξει ἐναντίον τῆς ἴδιας τῆς κοινωνίας τῶν πολιτῶν καὶ κατὰ τῶν θεµελιωδῶν ἀνθρωπίνων δικαιωµάτων ἐπιχειρῶντας νὰ ἐγκαθιδρύσουν σὲ παγκόσµιο ἐπίπεδο ἕνα ἀδυσώπητο καὶ ὁλοκληρωτικὸ καθεστὼς ψηφιακοῦ ἐλέγχου καὶ ἐπιτήρησης τῶν ἀνθρώπων, ποὺ θὰ ὑποχρεοῦνται ἢ θὰ ἐξαναγκάζονται νὰ ὑπακούουν ὡς ἄβουλα καὶ πειθήνια ὄντα στὰ ἀπάνθρωπα κελεύσµατα τῆς Ν.Τ.Π.
Ἡ ἐξουδετέρωση τῆς ἐλεύθερης βούλησης τῶν πολιτῶν καὶ ἡ φίµωση κάθε ἀντίθετης φωνῆς µέσα στὴν κοινωνία ἡ ὁποία θὰ µποροῦσε νὰ ἀµφισβητήσει τὸ ἑκάστοτε ἀφήγηµα τῆς κυρίαρχης ἐλίτ, θὰ ἐπιτρέψει στοὺς παγκοσµιοποιητὲς νὰ ξαναγράψουν τὴν Ἱστορία ὅπως τὴν θέλουν οἱ ἴδιοι νοθεύοντας καὶ ἀλλοιώνοντας τὶς ἱστορικὲς πηγὲς καὶ δίνοντας ἄλλη ἑρµηνεία καὶ περιεχόµενο στὰ κρίσιµα κοσµοϊστορικὰ γεγονότα, ὥστε στὸ µέλλον µὲ τὴν συνδροµὴ τῆς ἐπιστήµης καὶ τῆς ψηφιακῆς τεχνολογίας νὰ παραχαράξουν τὸ παρελθόν.
Ἡ ὑπερεθνικὴ καὶ ἀντίχριστη ἐλὶτ θὰ ἐπιδιώξει νὰ χτίσει ἐξ ἀρχῆς (κατ’ ἐφαρµογὴ τοῦ νεοταξίτικου δόγµατος
«build back better») ἕνα καινούριο κόσµο ποὺ δὲν θὰ ἑδράζεται στὶς διαχρονικὲς ἀρχὲς καὶ ἀξίες τοῦ Ἑλληνορθόδοξου πολιτισµοῦ καὶ τοῦ Ρωµαϊκοῦ δικαίου ἀλλὰ στὶς σατανικὲς καὶ ἔκφυλες ἀρχὲς τοῦ εὐδαιµονισµοῦ, τῆς ἀκολασίας, τῆς τυραννικῆς πολιτικῆς ὀρθότητας καὶ τῆς ἑωσφορικῆς ὑπερηφάνειας.
Ὁ σύγχρονος ἐκπεσών ἄνθρωπος, ἀπογυµνωµένος ἀπὸ κάθε πνευµατικὴ ἀξία, ἠθικὴ ἀναστολὴ καὶ ἐµπειρικὸ βίωµα θὰ ὑποταχθεῖ ἑκουσίως στὸν «ἐκπεσόντα ἄγγελο τοῦ σκότους» ὁ ὁποῖος θὰ τὸν πείσει καὶ πάλι νὰ δοκιµάσει ξανὰ ἀπὸ «τὸ δέντρο τῆς Γνώσης τοῦ Καλοῦ καὶ τοῦ Κακοῦ», δηλαδὴ θὰ τὸν ἐξαπατήσει ἐκ νέου ὥστε νὰ ἀποδεχθεῖ ὡς ἐπωφελῆ καὶ συµφέρουσα τὴν γενετικὴ µετάλλαξή του προκειµένου νὰ ἐπιτύχει τὴν δῆθεν ἐξίσωσή του µὲ τὸν Θεό.
Τὴν στιγµὴ ὅµως ποὺ ὁ ἄνθρωπος θὰ ὑποκύπτει ἐκ νέου στὸν πειρασµὸ τῆς ἰσοθεΐας συναινῶντας στὴν γονιδιακὴ τροποποίηση τοῦ ἀνθρώπινου dna, θὰ συµµετέχει ταυτόχρονα στὴν ὑλοποίηση τῆς ἑωσφορικῆς φιλοδοξίας ποὺ ἔχει ὡς σκοπὸ τὴν ἀκύρωσή του ἀπὸ καταβολῆς κόσµου σχεδίου τοῦ Θεοῦ τὸ ὁποῖο πραγµατώνεται, ὅταν ὁ ἄνθρωπος στὸ πλαίσιο τῆς ἐλεύθερης καὶ ἀβίαστης χρήσης τοῦ αὐτεξουσίου ποὺ τοῦ δώρισε ὁ Θεὸς καὶ ἀναλαµβάνοντας τὸν ἀδιάκοπο ἀγῶνα κατὰ τῆς ἁµαρτίας ὁδηγεῖται µὲ τὴν Θεία Χάρη στὴν κάθαρση, στὸν φωτισµὸ καὶ στὴν Θέωσή του.
Γιατί ὁ ἐπηρµένος καὶ φαντασιόπληκτος νοῦς τοῦ ἀνθρώπου ποὺ αὐτονοµεῖται ἀπὸ τὸ Θεῖο Θέληµα, ὅταν παρεµβαίνει καὶ τροποποιεῖ τὸ ἀνθρώπινο γονιδίωµά του, ἢ ἐπιλέγει νὰ τοποθετήσει στὸ σῶµα του ὑποδόρια καὶ ἐγκεφαλικὰ ἐµφυτεύµατα (µικροτσὶπ) στὴν πραγµατικότητα ἀρνεῖται, ὑβρίζει καὶ ἀποξενώνεται ἀπὸ τὸν Δηµιουργό Του, ἀφοῦ διορθώνει τὸν Πλάστη Του, ὀµολογῶντας ὅτι τὸ ἀνθρώπινο ἀρχέτυπο ὁλοκλήρωσε τὸ κύκλο του καὶ ἐπιβάλλεται ἡ ἀναβάθµισή του!
Ὡς ἐκ τούτου, ὅπως ὑποστηρίζει καὶ εὔχεται ὁ κ. Πιερρακάκης, ἡ µελλοντικὴ νικηφόρα ἔκβαση τοῦ ἀόρατου πολέµου ποὺ διεξάγεται ἀπὸ τὴν κυρίαρχη ὑπερεθνικὴ ἐλὶτ εἰς βάρος τῆς ἀνθρωπότητας, θὰ ὁδηγήσει στὴν ὁλοκληρωτικὴ ἐπικράτηση τῆς σατανοκίνητης καὶ ἀντίχριστης Ν.Τ.Π. ἡ ὁποία φιλοδοξεῖ νὰ µετατρέψει τὸν Ἄνθρωπο (τὸ κόσµηµα τῆς ἔµβιας Δηµιουργίας) σὲ ὑβρίδιο ἀνθρώπου-µηχανῆς.
Οἱ νεοταξίτες εὐελπιστοῦν νὰ καταστρέψουν στὸν µέλλον τὸ σχέδιο τοῦ Θεοῦ τὸ ὁποῖο ἔχει τὴν ἀφετηρία του στὴν ἀρχὴ τῆς Ἀνθρώπινης Ἱστορίας, ἀφοῦ ὁ «τσιπαρισµένος ἄνθρωπος» θὰ τοὺς παραδώσει µὲ τὴν θέλησή του, τὸ πολυτιµότερο δῶρο ποὺ τοῦ χάρισε ὁ Θεός, δηλ. τὸ αὐτεξούσιο, τὸ δικαίωµα τῆς ἐλεύθερης βούλησης καὶ ἐπιλογῆς.
Δὲν πρέπει νὰ ἐκληφθεῖ ὡς σενάριο ἐπιστηµονικῆς φαντασίας ἀλλὰ ὡς µελλοντικὴ καθηµερινὴ πραγµατικότητα κατὰ τὴν ὁποία στὰ νεογέννητα βρέφη θὰ ἐµφυτεύονται ἐγκεφαλικὰ µικροτσὶπ µὲ προφανῆ σκοπὸ τὸν ἔλεγχο τοῦ µυαλοῦ, τῆς σκέψης καὶ τῆς συµπεριφορᾶς. Ἡ ἐπιδίωξη αὐτὴ τῆς ἀντιχριστῆς Ν.Τ.Π. δὲν ἀφορᾶ τὸ µακρινὸ µέλλον ἀλλὰ σχεδιάζεται νὰ ὑλοποιηθεῖ κατὰ τὴν ἑπόµενη δεκαετία.
Συνεπῶς ἡ κατὰ Θεὸν σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου ποὺ νοεῖται συνδυαστικὰ ὡς ἀποτέλεσµα τοῦ ἔργου τῆς Χάριτος τοῦ Θεοῦ µὲ τὴν συµµετοχὴ τῆς ἐλεύθερης βούλησης τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου, θὰ µαταιωθεῖ ἐξ αἰτίας τοῦ ἠλεκτρονικοῦ ἐγκεφαλικοῦ ἐµφυτεύµατος (µικροτσὶπ) µὲ τὸ ὁποῖο θὰ ἐλέγχεται ἡ σκέψη καὶ θὰ ἐπηρεάζεται ἡ συµπεριφορά του καὶ ὡς ἐκ τούτου ὁ ἄνθρωπος δὲν θὰ βιώνει µιὰ κατάσταση ἐλεύθερης βούλησης.
Συνεπῶς οἱ παγκοσµιοποιητὲς θὰ ἀποκτήσουν τὴν ἀσύλληπτη δυνατότητα νὰ παρέµβουν ἀκόµη καὶ στὸ ἀπώτατο παρελθὸν ἐξουδετερώνοντας τὸ «πρό πάντων τῶν αἰώνων» σχέδιο τοῦ Θεοῦ, ποὺ προβάλλεται εἰς τὸ διηνεκὲς καὶ ἀποσκοπεῖ στὴν διαρκῆ σωτηρία κάθε ἀνθρώπου ποὺ ἔρχεται στὴν γῆ, ἀφοῦ χειραγωγῶντας τὸ ἀνθρώπινο dna σὲ συνδυασµὸ µὲ τὴν ἁλµατώδη ἀνάπτυξη τῆς µοριακῆς βιολογίας καὶ τῆς γενετικῆς µηχανικῆς ἀκόµη καὶ ἡ σκέψη τοῦ ἀνθρώπου θὰ ὑπόκειται σὲ ἔλεγχο καὶ ἐπιτήρηση µὲ ἠλεκτρονικὰ ἢ ἰατρικὰ µοσχεύµατα.
Ὡς ἐκ τούτου δὲν θὰ πρόκειται γιὰ τὸν ἀρχέγονο Ἄνθρωπο τῆς Ἔνθεης Δηµιουργίας ἀλλὰ γιὰ ὑβρίδιο ἀνθρώπου ποὺ θὰ ἔχει ἀπωλέσει ὁριστικὰ καὶ ἀµετάκλητα τό θεόσδοτο δῶρο τῆς Ἐλευθερίας, ἀφοῦ θὰ ἀδυνατεῖ πλέον νὰ σκέπτεται, νὰ αὐτενεργεῖ καὶ νὰ ἀποφασίζει.
Ἑποµένως οἱ πνευµατικὰ τυφλωµένοι καὶ ψυχικὰ ἀπονεκρωµένοι νεοταξίτες, (ἔχοντας µεθύσει ἀπὸ τὴν ἑωσφορικὴ σοφία τῆς ψευδωνύµου γνώσεως καὶ ἀπὸ τὶς ἄπειρες δυνατότητες ποὺ παρέχουν τὰ ἀλγοριθµικὰ µοντέλα τῶν ὑπολογιστῶν σὲ συνδυασµὸ µὲ τὰ ἐξωπραγµατικὰ ἐπιτεύγµατα τῆς ψηφιακῆς τεχνολογίας) ἐπιβάλλουν µὲ πρωτοφανῆ ἐπιµονὴ καὶ µανία τὸν ψηφιακὸ µετασχηµατισµὸ κάθε ἐπαγγελµατικῆς, οἰκονοµικῆς καὶ προσωπικῆς δραστηριότητας τῶν πολιτῶν, ὥστε νὰ ἐξοικειωθοῦν καὶ νὰ ἐκλάβουν ἀργότερα οἱ ἴδιοι τὸν µελλοντικὸ γενετικὸ µετασχηµατισµὸ/µετάλλαξη τοῦ ἀνθρώπινου εἴδους, ὡς νοµοτελειακὴ ἐξέλιξη καὶ ἐπιστηµονικὴ πρόοδο.
Οἱ ἀφηνιασµένοι νεοταξίτες, πολιτικοὶ καὶ µή, πίσω ἀπὸ τὰ καρφιτσωµένα χαµόγελα κρύβουν τὸ ἀντίθεο µένος τους, θεοµαχῶντας κυριολεκτικά, ἀφοῦ ἐπιδιώκουν σταθερὰ νὰ µαταιώσουν τὴν Δευτέρα Παρουσία τοῦ Χριστοῦ ἡ ὁποία προϋποθέτει τὴν ὕπαρξη πάνω στὴν Γῆ Ἐλεύθερων Ἀνθρώπων -πλασµένων κατ’ εἰκόνα καὶ καθ’ ὁµοίωση τοῦ Ἅγιου Τριαδικοῦ Θεοῦ- καὶ ὄχι «ἀνθρώπων» ποὺ θὰ ἐµφανίζονται µὲ τὴν ἀποτρόπαιη µορφὴ τοῦ ὑβριδίου ἀνθρώπου-µηχανῆς ἢ µὲ τὴν ἀκόµη χειρότερη ἀποκρουστικὴ µορφὴ τοῦ χιµαιρικοῦ ἀνθρώπου.
Παρέλκει νὰ ἀσχοληθοῦµε στὸ ἄρθρο αὐτὸ µὲ ἄλλο ἀπόσπασµα τῶν δηλώσεων τοῦ κ. Πιερρακάκη ὁ ὁποῖος ὁµολόγησε µετὰ ἀπὸ δύο χρόνια πανδηµίας τὴν ἑξῆς ἐντυπωσιακὴ ἀλήθεια: «Τὸ πιὸ σηµαντικὸ στὴν περίπτωση τοῦ ἐµβολίου δὲν ἦταν τὸ ἴδιο τό ἐµβόλιο, ἀλλὰ αὐτὸ τὸ µήνυµα ποὺ πέρασε, τὸ πόσο δηλαδὴ καὶ τὸ πῶς µποροῦν κάποια πράγµατα νά ἀλλάξουν καὶ νά ἀλλάξουν πάρα πολὺ γρήγορα».
Ἡ πιὸ πάνω δήλωση τοῦ κ. Πιερρακάκη ἀποτελεῖ πανηγυρικὴ ἐπιβεβαίωση τῆς θέσεως ποὺ εἴχαµε διατυπώσει ἀπὸ τὴν ἀρχὴ τῆς ὑγειονοµικῆς κρίσης σύµφωνα µὲ τὴν ὁποία ἡ πανδηµία τοῦ κορωνοϊοῦ δὲν µπορεῖ νὰ ἀντιµετωπιστεῖ µὲ ὅρους προστασίας τῆς δηµόσιας ὑγείας ἀλλὰ πρέπει νὰ κατανοηθεῖ µέσα στὸ εὐρύτερο πλαίσιο µιᾶς συντονισµένης προσπάθειας τῆς ἀντιχριστῆς ὑπερεθνικῆς ἐλὶτ ποὺ ἀποσκοπεῖ στὴν ἐκ βάθρων ἀνατροπὴ τῆς παραδοσιακῆς δοµῆς καὶ λειτουργίας τῆς κοινωνικῆς καὶ οἰκονοµικῆς δραστηριότητας τῶν πολιτῶν καὶ στὴν µονοµερῆ ἐπιβολὴ ἑνὸς δεσµευτικοῦ µοντέλου ψηφιακῆς διακυβέρνησης ποὺ θὰ συρρικνώσει τὴν κοινωνικὴ ἀλληλοεπίδραση καὶ θὰ ὑπαγάγει κάθε ἀνθρώπινη συµπεριφορὰ στὸν ἀπόλυτο ψηφιακὸ ἔλεγχο τοῦ Κράτους.
(Ἴδετε σχετικῶς ἄρθρα τοῦ γράφοντος µὲ τίτλους «Τὸ ἐµβόλιο ὡς ὅπλο τῆς ἰατρικῆς ἐπιστήµης στὴν µάχη κατὰ τοῦ κορωνοϊοῦ ἢ ὡς πολύτιµο ἐργαλεῖο φόβου γιὰ τὴν χειραγώγηση τῶν κοινωνιῶν;» https://attikanea.info/%CE%B4%CE%B7%CE%BB%CF%89%CF%83%CE%B7-%CE%B1%CF%81%CE%BD%CE%B7%CF%83%CE%B7%CF%83-%CE%B5%CE%BC%CE%B2%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CE%B1%CF%83%CE%BC%CE%BF%CF%85-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BA/ «Ψηφιακὴ Ἐποχὴ καὶ Μετανθρωπισµός. Ὁ Ἐφιάλτης χτυπᾶ τὴν πόρτα µας. Νὰ µὴν τοῦ ἀνοίξουµε» https://tasthyras.wordpress.com/2022/02/24/%cf%88%ce%b7%cf%86%ce%b9%ce%b1%ce%ba%ce%ae-%ce%b5%cf%80%ce%bf%cf%87%ce%ae-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%ce%bc%ce%b5%cf%84%ce%b1%ce%bd%ce%b8%cf%81%cf%89%cf%80%ce%b9%cf%83%ce%bc%cf%8c%cf%82-%ce%bf-%ce%b5%cf%86/ καθὼς καὶ «Ἡ ἐργαλειοποίηση τῆς πανδηµίας τοῦ κορωνοϊοῦ γιὰ τὸν ψηφιακὸ µετασχηµατισµὸ τῆς κοινωνίας» https://tasthyras.wordpress.com/2022/03/09/%ce%b7-%ce%b5%cf%81%ce%b3%ce%b1%ce%bb%ce%b5%ce%b9%ce%bf%cf%80%ce%bf%ce%af%ce%b7%cf%83%ce%b7-%cf%84%ce%b7%cf%82-%cf%80%ce%b1%ce%bd%ce%b4%ce%b7%ce%bc%ce%af%ce%b1%cf%82-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%ba%ce%bf/)
Εἶναι ὅµως γνωστὸ σὲ ὅλους ὅτι µετὰ τὴν ὑβριστικὴ συµπεριφορὰ τοῦ ἀνθρώπου ἀπέναντι στὸν Θεὸ ἀκολουθεῖ πάντοτε καὶ χωρὶς καµία ἐξαίρεση ἡ πτώση, ἡ συντριβὴ καὶ ἡ ἐξολόθρευση τῶν ἀµετανόητων καὶ περήφανων ἀνθρώπων.
Μετὰ τὴν Ὕβρη ἡ ὁποία (κατὰ τὴν ἀρχαιοελληνικὴ σηµασία της) νοεῖται ὡς ὑπεροπτικὴ καὶ ἀλαζονικὴ συµπεριφορὰ τοῦ ἀνθρώπου πρὸς τὸν Θεό, ἀκολουθεῖ ἡ Νέµεσις, δηλ. ἡ ἐκδήλωση τῆς θεϊκῆς ὀργῆς.
Θὰ ἐπιβεβαιωθεῖ στὸ ἀκέραιο ἡ διαχρονικὴ ρήση τοῦ Βασιλέως Σολοµῶντος σύµφωνα µὲ τὴν ὁποία «Πρὸ συντριβῆς ἡγεῖται ὕβρις, πρὸ δὲ πτώσεως κακοφροσύνη».
Τὸ ἴδιο θὰ συµβεῖ µὲ µαθηµατικὴ ἀκρίβεια καὶ στὴν σηµερινὴ ἐποχὴ ἡ ὁποία κυριαρχεῖται ἀπὸ τὴν ἐπηρµένη γνώση καὶ τὴν ἑωσφορικὴ ἀλαζονεία τῶν δαιµονοκίνητων ἀνθρώπων, ὥστε νὰ ἐπαληθευτεῖ µιὰ ἀκόµη ρήση, δηλ. ἐκείνη τοῦ Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου ποὺ ἔλεγε: «Τώρα µιὰ µπόρα θὰ εἶναι, µιὰ µικρὴ κατοχὴ τοῦ ἀντίχριστου σατανᾶ. Θὰ φάη µετὰ µιὰ σφαλιάρα ἀπὸ τὸν Χριστό, θὰ συγκλονισθοῦν ὅλα τά ἔθνη καὶ θὰ ἔρθει ἡ γαλήνη στὸν κόσµο γιὰ πολλὰ χρόνια». (Γέροντος Παϊσίου Ἁγιορείτου, Λόγοι Β΄, «Πνευµατικὴ Ἀφύπνιση», Β΄ Ἔκδοση 2000 σελ. 188, Ἱερὸν Ἡσυχαστήριον Μοναζουσῶν «Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης ὁ Θεολόγος»).
Δηµήτριος Νικ. Δασκαλάκης
Δικηγόρος Ἀθηνῶν
«ΕΝΟΡΙΑΚΗ ΕΥΛΟΓΙΑ» Ἀρ. Ἄρθρου 238-239
Ἰούνιος - Ἰούλιος 2022