ΒΡΟΝΤΟΧΙΟΝΟ;
Γνωρίζετε κάποιον πού νά τό ἔχει ξαναδεῖ;
Στίς τελευταῖες µέρες τοῦ Ἰανουαρίου, ἡ πόλη µας εἶδε τόσο χιόνι, ὅσο δέν θυµᾶµαι νά ἔχω δεῖ µέχρι σήµερα. Ἤ µήπως ἔχω ξαναδεῖ, ἀλλά ἁπλᾶ, µέχρι πρίν ὄχι πολλά χρόνια, οἱ ἄνθρωποι θεωροῦσαν φυσικό νά βλέπουν το χειµῶνα χιόνι; Ἡ µητέρα µου, µάλιστα, χαιρόταν γιατί σκοτώνει τή µελίγκρα καί, ἔλεγε, πώς ὅταν χιονίζει τό χειµῶνα, θά ἔχουµε ὄµορφα τριαντάφυλλα τήν ἄνοιξη. Δέν χαιρόταν ὅµως καθόλου ὅταν, µαζί µέ τή µελίγκρα, τό 
χιόνι σκότωνε καί τίς γαρδένιες –γιά τίς ὁποῖες καµάρωνε τόσο, ὅσο καί γιά τά τριαντάφυλλά της– καί τή θυµᾶµαι γονατιστή, στό χιόνι, να τίς τυλίγει µέ κάτι χοντρά ὑφάσµατα, σάν τσουβάλια, πού τά φύλαγε εἰδικά γι᾽ αὐτή τή δουλειά.
Τότε, οἱ ἄνθρωποι δέν ἔδιναν ὀνόµατα στό χιόνι. Ἄν ἔλεγες σέ κάποιον ὅτι αὔριο θά ἔρθει ἡ Ἐλπίδα, ἤ ἡ Μήδεια, ἤ ὁ Ἀριστοτέλης ἤ ὁ Χαράλαµπος(!) ἤ δέν ξέρω κι ἐγώ ποιός, θά νόµιζε ὅτι περίµενες ἐπισκέψεις. Κι ἄν τοῦ ἐξηγοῦσες ὅτι ἡ Ἐλπίδα εἶναι τό χιόνι πού περιµένεις, θά σέ θεωροῦσε ἁρµοδιότητα ψυχιάτρου καί, ἴσως, γιά νά σέ διευκολύνει, νά σοῦ ἔδινε καί τό ὄνοµα καί τό τηλέφωνο κάποιου γνωστοῦ του!
Οἱ ἄνθρωποι θεωροῦσαν ἀπόλυτα φυσιολογικό τό νά ρίχνει τό χειµῶνα χιόνι καί, τό καλοκαῖρι, µέσα στή ζέστη, νά ρίχνει κάπου κάπου καί µιά ποτιστική βροχούλα, γι᾽αὐτό καί δέν ἔκαναν σάν νά ἦρθε τό τέλος τοῦ κόσµου γιατί χιονίζει, ἤ γιατί βρέχει! Οὔτε ὀνόµαζαν ῾ἔκτακτα καιρικά φαινόµενα᾽ τό χιόνι τόν χειµῶνα! Ἄν ἔπεφτε χιόνι τόν Αὔγουστο, τότε θά ὀνόµαζαν τό φαινόµενο ἔκτακτο. Ἀλλιῶς, σταµατοῦσαν ἁπλᾶ τίς δουλειές τους µέχρις ὅτου περάσει ἡ κακοκαιρία, καθαρίσουν οἱ δρόµοι καί µπορέσουν νά βγοῦν ἀπό τά σπίτια τους καί νά συνεχίσουν κανονικά τή ζωή τους. Κι ἄν ἤθελαν, µικροί καί µεγάλοι νά παίξουν χιονοπόλεµο, ἔβγαιναν ἔξω στή γειτονιά τους καί δέν ξέθαβαν τά αὐτοκίνητά τους κάτω ἀπό τό χιόνι γιά νά πάρουν τά βουνά.
Ὁ πανικός κι ἡ µαζική ὑστερία ἦσαν ἔκτακτα φαινόµενα γιά τήν προηγούµενη χιλιετία, παρ᾽ὅλο πού, κατά µέσο ὅρο, ἡ ζωή τῶν ἀνθρώπων ἦταν πιό δύσκολη. Ἀντίθετα, εἶναι πολύ συνηθισµένα φαινόµενα τῆς νέας χιλιετίας, παρ᾽ὅλο πού ἡ ζωή µας ὑποτίθεται ὅτι εἶναι πολύ πιό ἄνετη.
Τό παράδοξο, ὅµως, εἶναι ὅτι ἐνῶ κάνουµε τόση πολλή φασαρία γιά κάτι ἀπόλυτα φυσικό, µένουµε
ἀδιάφοροι ὅταν πρόκειται γιά ἕνα ὄντως ἔκτακτο καί παράδοξο φαινόµενο. Ποιός εἶχε δεῖ χιόνι µέ ἀστραπές καί βροντές; Ἐγώ, τοὐλάχιστον, µέχρι τόν προηγούµενο µῆνα, δέν εἶχα δεῖ ποτέ. Καί µοῦ φάνηκε σάν νά ζοῦσα ἐφιάλτη, ὅταν, µέσα στήν κοκκινωπή ὁµίχλη τοῦ πυκνοῦ, ἀπογευµατινοῦ χιονιοῦ, εἶδα τή φωτεινή διχάλα τῆς ἀστραπῆς κι ἔνοιωσα τή γῆ νά τραντάζει κάτω ἀπό τά πόδια µου καί τά τζάµια νά τρίζουν, ἀπό τήν ὑπόκωφη ἀπειλητική ὀργή τῆς βροντῆς.
Δέν εἶδα ὅµως πολλούς νά ἀνησυχοῦν καί νά ψάχνουν νά ἐξηγήσουν τί προκάλεσε αὐτό τό ὄντως ἔκτακτο καιρικό φαινόµενο, οὔτε καί µπόρεσα νά βρῶ πληροφορίες, παρά µόνο σέ ἕνα ἀγγλικό site, γιατί παρουσιάστηκε καί στήν ἀντίστοιχη µέ τή δική µας χιονόπτωση στήν Ἀγγλία. Αὐτοί µέν, ἀνησύχησαν, ἀφοῦ, τό ἔχουν ξαναδεῖ, ἀλλά ἐξαιρετικά σπάνια -γιατί εἶναι φαινόµενο κυρίως τῆς Ἀµερικῆς καί τοῦ Καναδᾶ- καί τό παρατήρησαν καί τό σχολίασαν. Ἐµεῖς ὅµως, πού εἶναι θέµα νά τό ἔχουµε δεῖ ξανά, τοὐλάχιστον ἐδῶ καί ἑκατό χρόνια, δέν πήραµε εἴδηση τί µᾶς συµβαίνει! Εἴµαστε ἀπασχοληµένοι νά γινόµαστε περίγελως ὅλου τοῦ κόσµου µέ τήν παγκόσµια πρωτιά τοῦ χάους πού δηµιουργήσαµε γιά 30 cm χιόνι!
Βρῆκα, λοιπόν, ὅτι τό σπάνιο αὐτό φαινόµενο ὀνοµάζεται Βροντόχιονο (Thundersnow) καί δηµιουργεῖται ἀπό πολύ ψυχρές καιρικές συνθῆκες, οἱ ὁποῖες µετατρέπουν τή δυνατή βροχή, πού συναντοῦν, σέ πολύ πυκνό χιόνι. Ἡ βροντή πού ἀκολουθεῖ τήν ἀστραπή, ἀκούγεται µόνο τοπικά, γύρω ἀπό τήν ἀστραπή της, γιατί τό χιόνι πού στροβιλίζεται, τήν τυλίγει σάν κουβέρτα, πνίγοντας τόν ἦχο. Τοπικά ὅµως ἀκούγεται πάρα πολύ δυνατά, αὐτό µπορῶ νά σᾶς τό βεβαιώσω, γιατί εἶδα τό φαινόµενο, τό ἄκουσα καί τό αἰσθάνθηκα σέ ὅλο του τό µεγαλεῖο!
Μέσα στόν ἴδιο µῆνα, εἴδαµε χιόνι στή Σαχάρα(!) καί βροντόχιονο στήν Ἀθήνα!
Δέν νοµίζετε ὅτι πρέπει νά ἀφήσουµε τίς βλακεῖες καί νά ἀσχοληθοῦµε σοβαρά µέ τή γῆ πού ἔχει ἀρχίσει νά θυµώνει γιά τά καλά; Γιατί, «ἡ γῆ πού ἐσείσθη» καί ὁ ἥλιος πού σκοτίστηκε, ὅταν εἶδαν τό Δηµιουργό τους ἐπάνω στό Σταυρό, ὁ Ἰορδάνης πού γύρισε πίσω τή ροή του, ἡ θάλασσα πού ὑπάκουσε στήν ἐντολή τοῦ Κυρίου της καί ἡσύχασε, τό πῦρ, τό χαλάζι καί τό χιόνι, ἡ Κτίση ὁλόκληρη, ἀναγνωρίζει τόν Κτίστη. Καί ξέρει πότε εἶναι θυµωµένος. Καί θυµώνει µαζί Του. Κι αὐτό δέν εἶναι καθόλου ἀστεῖο…
Γιά Σχόλια: ninetta1blogspot.com Νινέττα Βολουδάκη
«ΕΝΟΡΙΑΚΗ ΕΥΛΟΓΙΑ» Ἀρ. Τεύχους 234
Φεβρουάριος 2022