ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ

Ο π. ΕΠΙΦΑΝΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ ΒΟΑ: «ΜΗ ΑΣΧΟΛΕΙΣΘΕ ΜΕ ΤΗΝ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΩΣ! ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΙΝΔΥΝΟΣ!»

Εσχάτως επιχειρείται από μερίδα κληρικών - που συσχετίζουν την Κάρτα του Πολίτη με το σφράγισμα ή το προχάραγμα του Αντιχρίστου (!) –να συγκαταριθμηθή και το όνομα του π. Επιφανίου Θεοδωροπούλου στα πρόσωπα εκείνα που συμμερίζονται τις απόψεις τους, ώστε να αυξηθή το κύρος των απόψεών τους και να αποδειχθούν “πλανεμένες” οι δικές μου τοποθετήσεις.

Αυτό επιχειρείται 22 χρόνια μετά την κοίμηση του π. Επι­φα­νίου(!) με τη διαστροφή ενός κειμένου του, γραμμένου το 1987 με αφορμή τον σάλο που είχε εγερθεί και τότε μεταξύ των πιστών, λόγω της τάχα εκτυπώσεως ταυτοτήτων με σύμβολα ή σχηματικές παραστά­σεις του Αντιχρίστου!

Του κειμένου του π. Επιφανίου του 1987 στον «Ορθόδοξον Τύπον», (αρ. φύλλου 755/11-9-1987), το οποίο θα παραθέσουμε στη συνέχεια, είχε προηγηθεί δη­μοσί­ευση δύο άρθρων μου («Ορ­θό­δοξος Τύπος» 1986 και 1987) για τον Αντίχριστο, το 666 και την ανησυχία των Χριστιανών, στο ένα από τα οποία, ο π. Επιφάνιος –αφού το διάβασε– έκαμε νοημα­τικές προσθήκες με το χέρι του επάνω στο χειρόγραφό μου που φανερώνουν –χωρίς να αφήνουν περιθώρια αμφιβολίας– ότι ενέκρινε απόλυτα τις επί του θέματος απόψεις μου.

Το λυπηρό είναι ότι παρά την δημοσιοποίηση του χειρογρά­φου μου με τις προσθήκες του π. Επιφανίου (Βλ. «Ορθ. Τύπος» 25-3-2011 συνεχίζεται η αήθης πολεμική εναντίον των γραφομέ­νων μου και γραπτώς και προφορικώς, με αποκορύφωμα πρό­σφατη τηλεοπτική εκπομπή, στην οποία εντελώς αυθαίρετα, με απόκρυψη των κυριωτέρων σημείων του κειμένου του π. Επιφανίου, παρουσιά­σθηκε ψευδώς στους τηλεθεατάς ο π. Επιφάνιος να υποστηρίζη ότι η παραλαβή ταυτότητος είναι χά­ραγμα του Αντιχρίστου!

Στη συνέχεια, μετά την παράθεση του κειμένου του π. Επι­φανίου και σύντομο σχολιασμό του θα δώσουμε για πρώτη φορά στη δημο­σι­ότητα ένα απόσπασμα από διαλογική συζήτηση του π. Επιφα­νίου (μια Κυριακή του Τριωδίου του 1987) στο παρ­εκ­κλήσιο των Τριών Ιεραρ­χών (Μενάνδρου 4), όπου στο απόσπασμα αυτό ο ίδιος ο π. Επι­φάνιος τονίζει κατηγορηματικά ότι η «Απο­κάλυψη» είναι βιβλίο απολύτως αλληγορικό, οπότε οι όποιες ερμηνείες της και οι αναδρομές στα γεγονότα της «Απο­καλύψεως» είναι παντελώς αυθαίρετες!

Το απόσπασμα της συζητήσεως παραθέτουμε απομαγνητοφω­νημένο κατά λέξη, χωρίς την παραμικρή διόρθωση. Επειδή δε έχω συνηθίσει να με αμφισβητούν στο συγκεκριμένο ζήτημα, δηλώνω ότι είναι στη διάθεση του οποιουδήποτε αμφισβητία το ηχητικό ντοκουμέντο.

Μέχρι σήμερα απέφυγα να μεταφέρω στο ενοριακό μας περιοδικό την χωρίς λογικά και θεολογικά επιχειρήματα ενορχηστρωμένη εμπαθή επίθεση εναντίον των γραφομένων μου, εκτός δύο επιστολών. Όταν όμως εμπλέκεται το όνομα του π. Επιφανίου σε νοσηρές ερμηνείες, τάχα αγιογραφικές, δεν μου επιτρέπεται να σιωπήσω για ένα θέμα που είχα τότε διεξοδικά συζητήσει μαζί του, όπως αναλυτικά έχω γρά­ψει στο βιβλίο μου «Ο Αντίχριστος, ο αριθμός 666 και η ανησυχία των Χριστιανών».

Α΄. Το κείμενο του π. Επιφανίου που παρερμηνεύουν

Ο ΒΕΕΛΖΕΒΟΥΛ ΚΑΙ Ο “Ε.Κ.Α.Μ.”

Κύριε Διευθυντά

Δια της παρούσης δεν σκοπεύω να διαπραγματευθώ το θέμα περί αντιχρίστου ή περί του αριθμού 666 κ.τ.τ.. Επιγραμματικώς θα σημειώσω δύο - τρεις σκέψεις εις απάντησιν επιστολής φίλου Ιερέως εκ Μακεδονίας. Ούτος μου έστειλε προ καιρού φωτοτυπίαν ενός περιέργου σχήματος, το οποίον, τιθέμενον έμπροσθεν κυρτού κατόπτρου, εδείκνυεν, ούτε ολίγον ούτε πολύ, μιαν διαβολικήν μορφήν, την οποίαν «έστεφεν» ο αριθμός 666. Μοt έγραφε δε ότι το σχήμα αυτό θα υπάρχη εις τα νέα δελτία ταυτότητος και με ηρώτα «τι θα κάμωμε;».

Ομολογώ ότι μετά πολλής δυσπιστίας εδέχθην την πληροφορίαν αυτήν. (Βραδύτερον είδον το σχήμα δημοσιευμένον και εις θρησκευτικά περιοδικά). Οι αρμόδιοι κρατικοί Λειτουργοί, εσκέφθην, θα έπρεπεν, όλοι, πρώτον μεν να είνε συνειδητοί σατανολάτραι, δεύτερον δε να πάσχουν εκ κρετινισμού. Διότι μόνον συνειδητοί σατανολάτραι θα έθετον τοιαύτα σχήματα εις τα δελτία ταυτότητος και μόνον πάσχοντες εκ κρετινισμού ηδύναντο να πιστεύσουν ότι θα ευρεθούν Ορθόδοξοι Χριστιανοί, που θα εδέχοντο να λάβουν δελτία ταυτότητος με την ε1κόνα του Βεελζεβούλ! Και, «να πάρη η ευχή!», είνε ολίγον δύσκολον να συμπέσουν αμφότεραι αι ιδιότητες (σατανολατρία και κρετινισμός) εις μιαν δεκάδα, τουλάχιστον, ανωτάτων στελεχών Δημοσίων Υπηρεσιών καθώς και εις τους αρμοδίους Υπουργούς και Υφυπουργούς. Λογικώς λοιπόν θα έπρεπε να αποκλεισθή παντελώς τοιούτον ενδεχόμενον, δηλαδή εκτύπωσις δελτίων ταυτότητος με σατανικάς μορφάς.

Επειδή όμως τίποτε δεν αποκλείεται εις την ωραίαν αυτήν Χώραν, όπου θάλλει «η φαιδρά πορτοκαλέα», δεν είνε δυνατόν να αποκλεισθή ούτε αυτό. Άν λοιπόν πράγματι εις τα νέα δελτία ταυτότητος έχη αποτυπωθή έστω και υποψία της μορφής του Βεελζεβούλ, ασφαλώς οι πιστοί όχι μόνον δεν θα παραλάβουν τα διαβολοδελτία αυτά, αλλ’ ούτε κάν θα τα εγγίσουν!

Το αυτό θα συμβή και αν τα δελτία φέρουν τον αριθμόν 666. Εάν μεν ο αριθμός αυτός ετέθη επίτηδες, ως σχετιζόμενος με τον αντίχριστον, θα ήτο αδιανόητον να φέρωμεν επάνω μας τα σύμβολα του αντιχρίστου! Αλλά και εάν ο αριθμός αυτός δεν επελέγη σκοπίμως, δηλαδή ως σύμβολον του αντιχρίστου, αλλ’ απλώς ως ένας αριθμός μεταξύ των πολλών, ίσως διότι ούτος παρουσιάζει ωρισμένα μαθηματικά πλεονεκτήματα (ευκολία ποικίλων συνδυασμών κ.τ.τ.) έναντι των λοιπών –υπόθεσιν κάμνομεν, διότι ουδεμία περί τούτου ένδειξις υπάρχει–, και πάλιν τα δελτία ταυτότητος, ως προκαλούντα την θρησκευτικήν μας ευαισθησίαν με την χρήσιν ενός υπόπτου και διαβλητού αριθμού, είνε απολύτως απαράδεκτα. ΔΕΝ ΘΑ ΤΑ ΠΑΡΑΛΑΒΩΜΕΝ!

Ολίγα λόγια και δια τον Ε.Κ.Α.Μ.: Ως Χριστιανοί δεν έχομεν να κρύψωμεν τίποτε από την ζωήν μας. Η ζωή του πιστού είνε δια­φα­νής. Μόνον «ο φαύλα πράσσων μισεί το φως». Ορθώς ελέχθη ότι οι έντιμοι άνθρωποι θα ηδύναντο να κατοικούν εις υαλίνους πύργους. Ως δημο­κρατικοί πολίται όμως, ως κάτοικοι ελευθέρας και δημοκρατικής Χώρας, δεν ανεχόμεθα το «ηλεκτρονικόν φακέλλωμα». Αυτό σημαίνει ότι εάν δεν ψηφισθή ο υπό της Κυβερνή­σεως υπεσχημένος Νόμος περί προστασίας του πολίτου από τας ενδεχομένας καταχρήσεις της κρατικής εξουσίας εις βάρος των ελευ­θεριών του και των δικαιωμάτων του, θα είπωμεν «όχι!» και εις τον Ε.Κ.Α.Μ.

Θα ερωτηθώμεν ίσως: Και τι θα συμβή με την άρνησίν μας να εφαρμόσωμεν Νόμον του Κράτους; α) Οι Χριστιανοί είνε οι νομοτα­γέστεροι των ανθρώπων, όταν οι Νόμοι δεν προσβάλλουν τας θρησκευ­τι­κάς των πεποιθήσεις. Όταν συμβαίνη το αντίθετον, τότε, «πειθαρ­χούν­τες Θεώ μάλλον ή ανθρώποις» (Πραξ. ε΄, 29), εισέρχονται εις την παρανομίαν, αδιαφορούντες δια τας συνεπείας. Νόμοι του Ρωμαϊ­κού Κράτους επέβαλλον την θυσίαν εις τα είδωλα, αλλ’ οι πιστοί δεν υπήκουον. Νόμοι του Βυζαντινού Κράτους επέβαλλον κατά καιρούς τον Αρειανισμόν ή τον Μονοθελητισμόν ή την Εικονομαχίαν, αλλ’ οι Ορθόδοξοι επέλεγον την «αγίαν παρανομίαν». β) Εάν εκατοντάδες χιλιάδων ή μάλλον εκατομμύριά τινα Ορθοδόξων Ελλήνων αρνηθούν να παραλάβουν τα διαβολοδελτία, είνε μαθηματικώς βέβαιον ότι η Πολιτεία θα υποχωρήση πάραυτα και θα τροποποιήση τον Νόμον. Το ολιγώτερον, θα καταστήση προαιρετικά και όχι υποχρεωτικά τα νέα δελτία ταυτότητος. Εισαγγελείς και Δικαστήρια και Φυλακαί υπάρχουν δια πεντακοσίους ή χιλίους ή πέντε χιλιάδας ή δέκα χιλιάδας ανθρώ­πων. Δι’ εκατοντάδας χιλιάδας ή μάλλον δι’ εκατομμύρια ανθρώπων δεν υπάρχουν ούτε Εισαγγελείς, ούτε Δικαστήρια, ούτε Φυλακαί. Τουλά­χιστον εις την μικράν Ελλάδα!... γ) Αν είνε αδύνατον να σταλούν εις τα Δικαστήρια και τας Φυλακάς εκατοντάδες χιλιάδες ή μάλλον εκατομμύριά τινα ανθρώπων, εξ ίσου αδύνατον είνε να απο­κλει­σθή τόσον πλήθος ανθρώπων από συναλλαγάς και δικαιοπραξίας, επειδή δεν θα είνε κάτοχοι διαβολοδελτίων. Η μόνη λύσις, που θα επιβληθή εκ των πραγμάτων, διότι θα δημιουργηθή εκρηκτικόν κοινω­νικόν πρόβλημα πελωρίων διαστάσεων, θα είνε η υπαναχώρησις της Εξουσίας. Αλλά και αν αυτό δεν συμβή, όπερ λίαν απίθανον, τότε θα είπωμεν και θα βιώσωμεν το ημίν «εχαρίσθη το υπέρ Χριστού, ου μόνον το εις αυτόν πιστεύειν, αλλά και το υπέρ αυτού πάσχειν» (Φιλιπ. α΄, 29). Η πίστις μας σύμβολόν της και θεμέλιόν της έχει τον Σταυρόν!...

Τέλος λόγου: Εάν τα διαδιδόμενα είνε αληθή και τα νέα δελτία ταυτότητος θα φέρουν, εμφανώς ή αφανώς, είτε την μορφήν του Βεελζεβούλ είτε τον αριθμόν 666 είτε ό,τιδήποτε άλλο αντιχρι­στιανικόν σύμβολον, ή ακόμη και αν θα έχουν μόνον τον Ε.Κ.Α.Μ., άνευ προηγουμένης νομοθετικής διασφαλίσεως των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών του πολίτου, θα είπωμεν ΟΧΙ και πάλιν ΟΧΙ και μυριάκις ΟΧΙ εις τα νέα αυτά δελτία, ο,τιδήποτε και αν πρόκειται να αντιμετω­πίσωμεν... “Ακουέτω ταύτα και Βασιλεύς” (=Κυβέρνησις)!

Μετά της εν Κυρίω αγάπης

ΕΠΙΦΑΝΙΟΣ Ι. ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ

Αρχιμανδρίτης

 

Β΄. Σχολιασμός του κειμένου του π. Επιφανίου

Το παραπάνω κείμενο του π. Επιφανίου το εξηγώ και το σχολιάζω από το 1997 αλλά εις ώτα μη ακουόντων. Το έχω εξηγήσει με προσω­πικές μου επιστολές προς τους επικριτάς μου, που δημοσιεύθηκαν στον «Ο.Τ.», αλλά επανέρχονται σ’ αυτό και το επικαλούνται υπέρ των απόψεών τους σαν να μήν έχω πει και γράψει τίποτα!

Έχω γράψει από το 1997 και το επανέλαβα και πρόσφατα ότι «η Επιστολή του π. Επιφανίου που επικαλούνται δεν τους προσφέρει απολύτως καμμιά συνηγορία στην ουσία του θέματος –όπως το παρουσιάζουν σήμερα οι “αντιρρησίες συνειδήσεως” με αναφορά στο σφράγισμα του Αντιχρίστου– αφού ο ίδιος ο π. Επιφάνιος ρητώς αναφέρει στην επιστολή του ότι “Δια της παρούσης δεν σκοπεύω να διαπραγματευθώ το θέμα περί αντιχρίστου ή περί του αριθμού 666 κ.τ.τ.. Επιγραμματικώς θα σημειώσω δύο - τρεις σκέψεις”«.

Η Επιστολή του γράφτηκε με χιούμορ, κάνει λόγο για σύμπτωση κρετινισμού και δαιμονισμού στους δημόσιους λειτουργούς ως προϋπόθεση για να εκδοθούν κρατικές ταυτότητες με δαιμονικά σύμβολα ή το 666, κάτι που οι επικριτές μου,οι «αντιρρησίες συνειδήσεως» θεωρούν, φαίνεται, ότι έχει πραγματοποιηθεί, για να κάνουν τόση φασαρία και να ξεσηκώνουν τον κόσμο οδηγώντας στρατιές ανθρώπων σε πολυποίκιλα μαρτύρια στερήσεων.

Το παράδοξο είναι πως, παρ’ ότι πιστεύουν ότι έφθασε η ώρα που οι κυβερνήτες μας έγιναν δαιμονισμένοι κρετίνοι –κάτι που σατυρικά γράφοντας ο π. Επιφάνιος, δεν πιστεύει ότι είναι πιθανό να συμβή– αυτοί εξακολουθούν να ασχολούνται με την Κάρτα του Πολίτη και όχι με την εκδίωξη και τον εξορκισμό των πολιτικών της Πατρίδος μας!

Πέρα, όμως, από το χιούμορ, η Επιστολή του π. Επιφανίου αναφέρεται αποκλειστικά και μόνο στο αν θα πάρουμε ή όχι τις ταυτότητες (τότε ήταν οι ταυτότητες και σήμερα η Κάρτα) εφ’ όσον έχουν αποδεδειγμένως διαβολικές απεικονίσεις. Έγραφα το 1997:

«Ας ιδούμε, λοιπόν, τι είναι αυτό που έγραψε ο π. Επιφάνιος, το οποίο κατά τους επικριτές μου είναι εκ διαμέτρου αντίθετο με τις θέσεις μου: “Άν λοιπόν πράγματι εις τα νέα δελτία ταυτότητος έχη αποτυπωθή έστω και υποψία της μορφής του Βεελζεβούλ, ασφαλώς οι πιστοί όχι μόνον δεν θα παραλάβουν τα διαβολοδελτία αυτά, αλλ’ ούτε κάν θα τα εγγίσουν! Το αυτό θα συμβή και αν τα δελτία φέρουν τον αριθμόν 666. Εάν μεν ο αριθμός αυτός ετέθη επίτηδες, ως σχετιζόμενος με τον αντίχριστον, θα ήτο αδιανόητον να φέρωμεν επάνω μας τα σύμβολα του αντιχρίστου! Αλλά και εάν ο αριθμός αυτός δεν επελέγη σκοπίμως, δηλαδή ως σύμβολον του αντιχρίστου, αλλ’ απλώς ως ένας αριθμός μεταξύ των πολλών... και πάλιν τα δελτία ταυτότητος, ως προκαλούντα την θρησκευτικήν μας ευαισθησίαν με την χρήσιν ενός υπόπτου και δια­βλητού αριθμού, είνε απολύτως απαράδεκτα. ΔΕΝ ΘΑ ΤΑ ΠΑΡΑΛΑ­ΒΩΜΕΝ!”.

Και ερωτώ; Τί διαφορετικό έγραψα ως προς αυτά, που γράφει ο π. Επιφάνιος; Μήπως έγραψα ότι θα παραλάβωμε τις ταυτότητες, αν έχουν το 666 ή σατανικά σύμβολα; Αντιθέτως, έγραψα ότι ταυτίζομαι με αυτήν τη θέση. Και μάλιστα το έγραψα πολλές φορές. Και στο «Προλογικό σημείωμα» του βιβλί­ου μου και στα πρόσφατα δημοσι­εύματά μου, ... όπου διακη­ρύσσω: “Γι’ αυτό “πάλιν και πολλά­κις” εδήλωσα ότι “θα πολεμήσω τις νέες ταυτότητες, αν αυτές έχουν το 666 ή άλλα δαιμονικά σύμβολα και θα συστήσω στους πιστούς, που θα με συμβουλευθούν να αρνηθούν την παραλαβή τους”». Το θέμα είναι, γιατί δεν θα πά­ρουμε τις ταυτότη­τες. Ότι δεν θα πάρουμε τις ταυτότητες «και θα τις αρνηθούμε όχι γιατί φοβόμα­στε έναν αριθμό, αλλά γιατί δεν επιτρέπουμε σε κανέναν να ανα­κατεύεται στην πίστι μας και να μας επιβάλη έναν απεχθή αριθμό σαν διακριτικό της ταυτότητος μας», όπως επίσης «γιατί πρέπει να προασπίσουμε τους “ασθενείς τη πίστει” εμφόβους χριστιανούς μας, συγκαταβαίνοντας στην αδυ­ναμία τους αλλά και γιατί δεν είναι σωστό να επιτρέψουμε στους πο­λιτικούς να “παίζουν” με την πίστι μας».

Σε τι τους εξυπηρε­τεί, λοιπόν, το κείμενο του π. Επιφανίου; Μήπως συνηγορεί με αυτούς ότι δαιμονίζεται ο άνθρω­πος παίρνοντας την ταυτότητα, ή ότι αρνείται τον Χριστό και προ­σχωρεί στο Σατανά», όπως αυτοί υποστηρίζουν;».

Το ίδιο ισχύει και για την στέρηση των ατομικών ελευθεριών, που προσθέτει ο π. Επιφάνιος. Αν οι ελευθερίες μας όντως περιορί­ζονταν δεν θα συγκατατιθέμεθα στην παραλαβή της Κάρτας του Πολίτη. Συμβαίνει, όμως, κάτι τέτοιο; Όχι, βέβαια! Η Κάρτα (Σημ.: αν τελικώς εκδοθή, θα πρόκειται για οργανωτικό θαύμα σε ένα Κράτος «μπάχαλο», που ο κάθε όροφος μιας Υπηρεσίας δεν επικοινωνεί με τους άλλους ορόφους, όχι να συντονισθούν και να συνεργασθούν όλες οι Κρατικές Υπηρεσίες!) θα περιλαμβάνη όσα στοιχεία υπάρχουν ήδη σκόρπια σε όλες τις Κρατικές Υπηρεσίες, τίποτε περισσότερο. Η στενή παρακολούθησή μας δεν θα γίνεται με την Κάρτα, που δεν είναι και υποχρεωτικό να την έχουμε πάντοτε μαζί μας, αλλά γίνεται από τώρα και σε υπέρτατο βαθμό με τα μέσα που έχουμε συνηθίσει και είναι αδύνατον να τα αποχωρισθούμε. Και αυτά είναι τα κινητά τηλέφωνα και τα GPS των αυτοκινήτων, τα οποία με 7 ή 9 δορυφόρους μας παρακολουθούν και μας κατευθύνουν βήμα-βήμα! Η Κάρτα είναι πομπός και δέκτης με εμβέλεια 10… εκατοστών(!). Τα προαναφερθέντα είναι πομποί και δέκτες με εμβέλεια απεριόριστη! Εμείς, όμως, ανησυχούμε πάντα εκεί που δεν υπάρχει φόβος και εφησυχάζουμε όταν όλα γύρω μας έχουν διαλυθεί!».

Σαφώς, λοιπόν, κάθε νουνεχής αναγνώστης του κειμένου του π. Επιφανίου αντιλαμβάνεται ότι αυτό είχε σκοπό να καθησυχάση τις τότε ταραγμένες συνειδήσεις των απλοϊκών ανθρώπων και όχι να συνηγορήση με τις αντιλήψεις εκείνων, που καταργούν την ανθρώπινη λογική για να διδάξουν μια αρρωστημένη θεολογία! Και αν ο υγιής αναγνώστης το αντιλαμβάνεται, πως μου επιτρέπεται να σιωπήσω, αφού εγώ δεν το υποθέτω απλώς, αλλά είμαι και γνώστης των επί του προκειμένου απόψεών του και αυτήκοος μάρτυς, εφ’ όσον συζητούσα δια μακρών το θέμα αυτό μαζί του αλλά και την συγκεκριμένη επιστολή του;

 

Γ΄. Ο π. Επιφάνιος απαγορεύει την αναδρομή σε γεγονότα της «Αποκαλύψεως»

(Απομαγνητοφωνημένο ντοκουμέντο)

Ακροατής: Αναφέρεται η «Αποκάλυψη», επιπλέον, σε δύο άλλα εδάφια πιο διευκρινιστικά τα οποία στο ένα τουλάχιστον έχω μεγάλη απορία και έχω ρωτήσει πολλούς ....

π. Επιφάνιος: Σου συνιστώ να μη ασχολείσαι και πολύ με την «Αποκάλυψη». Αυτό σου συνιστώ. Διότι οι περισσότεροι που ησχολήθησαν με την «Αποκάλυψη» για να κάνουν ερμηνεία εφαρμογής εις τα γεγονότα, πάτησαν πεπονόφλουδα και έπεσαν έξω. Την «Αποκάλυψη» θα την εξηγούμε κατά γράμμα και λέμε ... αυτό και αυτό. Το να θέλουμε να κάνουμε και εφαρμογή και αναδρομή στα γεγονότα είναι πάρα πάρα πολύ επικίνδυνο. Μόνο στη γενεά μας, στη γενεά μας όταν λέω, όχι τη δική μας, στον αιώνα μας ας πούμε, στις ημέρες μας, καμιά δεκαριά άνθρωποι έπεσαν έξω παρερμηνεύοντας την «Αποκάλυψη». Άλ­λοι πίστευαν ότι ομιλεί γι’ αυτούς η Αποκάλυψις, άλλοι πίστευαν ότι δεν θα πεθανουν διότι τους προφήτευσε η Αποκάλυψις. Άνθρωποι οι οποίοι είχαν και οπαδούς. Ο Καπετάνος στην Πάτρα, δεν ξέρω αν επιζή ακόμη η μνήμη του, ήταν στην Πάτρα και είχε μαζέψει και οπαδούς και τους έλεγε ότι θα ζήσουμε και θα δούμε αυτά και αυτά τα γεγονότα και ερμήνευε την «Αποκάλυψη» και εσείς είστε οι εκλεκτοί και όταν του είπε κάποιος οπαδός “Αν δεν είναι δάσκαλε, που έχεις γεμίσει τον κόσμο με αυτά τα πράγματα, αν δεν είναι δεν θα ρεζιλευτούμε;” “Αδύνατον διότι πέφτουν οι Γραφές”! Αυτός πέθανε αλλά οι Γραφές δεν πέσανε! Και κάποιος άλλος διδάσκαλος του Ευαγγελίου αξιόλογος και σοβαρός κατά τ’ άλλα είχε πιστέψει ότι είναι αυτός και κάποιος σύλλογος που είχε ιδρύσει ένας εκ των προφητευθέντων δύο προφητών και ότι θα μπει στην Κωνσταντινούπολη και άλλα πολλά. Όχι τυχαίοι άνθρωποι, όχι τυχαίοι άνθρωποι. Λοιπόν, γι’ αυτό πολλή προσοχή στο να ερμη­­νεύουμε την «Αποκάλυψη» και να θέλουμε να κάνουμε αναδρομή σε συγκεκριμένα γεγονότα. Καλύτερα να τα μάθουμε την ημέρα που θα έρθουν. Σας είπα και άλλη φορά είναι μια νοσηρά περιέργεια να θέλουμε να μάθουμε πότε θα γίνη η Δευτέρα Παρουσία. Η Δευτέρα Παρουσία για κάθε χριστιανό είναι ο θανατός του. Την στιγμή που πεθαίνουμε για μας γίνεται η Δευτέρα Παρουσία. Η προσωπική μας Δευτέρα Παρουσία είναι ο θάνατος. Ο θάνατος μπορεί να συμβή από το ένα λεπτό στο άλλο. Τί μας ενδιαφέρει πότε θα γίνει η καθολική Δευτέρα Παρουσία. Είναι μια νοσηρά περιέργεια και είναι ένα κόλπο του διαβόλου να μας απομακρύνη από την εργασία της σωτηρίας μας. Όχι λοιπόν πότε θα γίνη η Δευτέρα Παρουσία, αλλά πότε ενδέχεται να πεθανουμε εμείς. Πού συμβαίνει μπορεί και μετά ένα δευτερόλεπτο. Λοιπόν, σου συνιστώ να μη πολυασχολείσαι με την «Αποκάλυψη». Και, συγχώρεσέ με, και μάλιστα εσύ προσω­πικώς. Λοιπόν, προχώρει.

Ακροατής: Το ερώτημα δεν έχει σχέση με το πότε θα γίνει η «Αποκάλυψη».

π. Επιφάνιος: Εγώ καταρχήν, πριν μου πης το χωρίο, σου συνιστώ, γιατί είπες προσπαθώ και δεν μπορώ να βρω ερμηνεία, σου συνιστώ ν’ αφήσης αυτή την προσπάθεια και να βρης κάτι άλλο ωφελιμότερο για την ψυχή σου.

Ακροατής: Λοιπόν να θέσω το ερώτημα;

π. Επιφάνιος: Ναι πες μου.

Ακροατής: Μας λέει η «Αποκάλυψη» ότι δύο κατηγορίες ανθρώπων δεν θα προσκυνήσουν τον Αντίχριστο. Όλοι οι άλλοι θα τον προσκυ­νήσουν εκτός από δύο κατηγορίες ανθρώπων που θα είναι ελάχιστοι. Η πρώτη κατηγορία θα είναι εκείνοι οι οποίοι συμπεριλαμβάνονται στις 144.000 και που φυσικά είναι άμωμοι και δεν εμολύνθησαν υπό γυναικός, όπως λέει καθαρά κλπ. κλπ. δηλαδή αναφέρεται στους αγίους ξεκάθαρα.

π. Επιφάνιος: Ο αριθμός καταρχήν είναι συμβολικός δεν είναι πραγματικός.

Ακροατής: Το 144.000 είναι συμβολικό;

π. Επιφάνιος: Ναι, όχι πραγματικό. Γιατί αν προσέξης παρακάτω λέει εκ φυλής Ρουβήμ τόσοι, εκ φυλής Δαν τόσοι, δηλαδή εκεί τους παρουσιάζει όλους σαν να είναι Εβραίοι αυτοί. Αν το πάρης κατά γράμμα εκεί θα κατα­λήξης ότι ομιλεί περί Εβραίων. Περί 12.000 εκ κάθε φυλής Εβραϊκής. Ε­­πο­μένως δεν είναι κατά γράμμα, είναι συμβολικό αυτό. Προχώρει παρακάτω. Και το νούμερο και η καταγωγή και τα δύο είναι συμβολικά επειδή ο αριθμός 12 είναι συμβολικός, όπως και το 10 και το 12 είναι συμβολικός.

Ακροατής: Η δεύτερη κατηγορία, νομίζω ενδιαφέρει πολλούς αυτό

π. Επιφάνιος: Εγώ αμφιβάλλω αν ενδιαφέρη άλλον από σένα. Προχώρει όμως, προχώρει!

Ακροατής: Η δεύτερη κατηγορία των ανθρώπων που δεν θα προσκυνήσουν τον Αντίχριστο είναι εκείνοι οι οποίοι το όνομά τους είναι γραμμένο στο βιβλίο της Ζωής από καταβολής κόσμου εκτός εάν αμαρτήσουν τόσο ώστε να σβηστή το όνομά τους από το βιβλίο της Ζωής, όπως αναφέρει κάπου η «Αποκάλυψη» καθώς και στην Παλαιά Διαθήκη και από τον Δαυίδ και από τον Ησαΐα. Πάνω σ’ αυτό. Η πρώτη κατηγορία δεν μας ενδιαφέρει είναι οι άγιοι 144.000.

π. Επιφάνιος: Στάσου! Γιατί δεν μας ενδιαφέρει; Δεν μπορούμε να μπούμε κι εμείς μέσα σ’ αυτούς; Γιατί δεν μας ενδιαφέρει;

Ακροατής: Δεν θεωρώ τον εαυτό μου άγιο.

π. Επιφάνιος: Δεν πρόκειται για τον εαυτό σου, εμείς σαν χριστιανοί, γιατί δεν μας ενδιαφέρει; Είναι κλειστός ο αριθμός δεν μπορούμε να μπούμε εμείς μέσα; Επομένως μας ενδιαφέρει. Λοιπόν, προχώρει.

Ακροατής: Η δεύτερη κατηγορία μας ενδιαφέρει. Πως μπορού­με Γέροντα να ξέρουμε εάν το όνομά μας είναι γραμμένο στο βιβλίο της Ζωής και να τ’ αφήσουμε όλα .... δεν θα προσκυνήσουμε τον Αντίχριστο. Υπάρχει τρόπος να το ξέρουμε; Αυτό ήθελα.

Καθηγητής κ. Γαλίτης: Τώρα είναι σαν να ρωτάτε μπορώ να ξέρω άμα θα πάω στον Παράδεισο ή όχι; Αυτό ο καθένας πρέπει να αγωνίζεται για να μπει και όχι να το ξέρει εκ των προτέρων

π. Επιφάνιος: «Μετά φόβου και τρόμου την εαυτόν σωτηρίαν κατεργάζεσθε».

κ. Γαλίτης: Και ξέρουμε εάν θα πάμε στον Παράδεισο, το ξέρουμε εάν πιστεύουμε στο Θεό και είμαστε όπως είπαμε στην Εκκλησία και εργαζόμαστε την σωτηρία μας μετά φόβου και τρόμου. Ξέρουμε ότι θα πάμε στον Παράδεισο, ξέρουμε ότι για μας ήρθε ο Χριστός, για μας είναι ο Παράδεισος και εμείς έχουμε στάδιο μπροστά μας ανοιγμένο το οποίο πρέπει να αγωνιστούμε τον αγώνα τον καλόν ηγώνισμαι που λέει ο απ. Παύλος να αγωνιστούμε για να καταλήξουμε εκεί. Αυτό το ξέρουμε. Και αν όντως αγωνιστούμε έτσι, ξέρουμε ότι είναι γραμμένο το όνομά μας στο βιβλίο της Ζωής. Το άλλο το 144.000 είναι το τάγμα το εξαιρετικό των μοναχών, οι μετά γυναικών ουκ εμολύνθησαν. Είναι η ειδική κατηγορία των μοναχών αλλά όχι πάλι αυτοδικαίως κάθε μοναχός πηγαίνει στον Παράδεισο, αλλά εφ’ όσον και εκείνος τηρήσει όλα αυτά τα οποία απορρέουν από την μοναχική του ιδιότητα. Συνεπώς νομίζω ότι το συμπέρασμα και η απάντηση στην ερώτησή σας είναι ότι, αυτό που ζητάει από εμάς ο Θεός είναι να τηρήσουμε αυτά τα οποία περιμένει από μας, να βαδίσουμε τον αγώνα αυτόν για να μείνει το όνομά μας στο βιβλίο της Ζωής.

π. Επιφάνιος: Πολύ σωστά τα είπε ο κ. Καθηγητής.

π. Επιφάνιος: Εάν εργαζόμεθα τας εντολάς του Θεού το όνομά μας είναι γραμμένο εις την Βίβλο της Ζωής. Εάν όχι το όνομά μας θα σβηστεί. Φαίνεται εσύ θέλεις να σου στείλει ο Θεός ένα συμβόλαιο σφραγισμένο και να σου λέει το δικό σου είναι. Έ, αυτό δεν θα το λάβεις ποτέ. Συμβόλαια δεν στέλνει ο Θεός.

Ακροατής: Θέλω να πω κάτι το σύμβολο αυτό του 144.000. Έχω διαβάσει αλλού σε άλλα πατερικά βιβλία ότι 12 είναι οι 12 φυλές του [ Ισραήλ.

π. Επιφάνιος: Μα το λέει και η «Αποκάλυψη» ρητώς. Το είπα προολίγου. Λέει 12 εκ φυλής Ρουβήμ, 12 εκ φυλής Ζαβουλών, 12 εκ φυλής Δάν. Το λέει, από κάθε φυλή 12.000.

(12Χ12=144)

Ακροατής: Οι Πατέρες λένε ότι είναι συμβολικός ο αριθμός αυτός; Το λένε καθαρά; Είναι συμβολικός;

π. Επιφάνιος: Οι πατέρες δεν ησχολήθησαν με την ερμηνεία της
«Απο­κα­λύψεως» όπως ασχολούνται οι σημερινοί σύγχρονοι. Όσοι Πατέρες είπαν κάτι, θέλω να πω υπέπεσαν σε απλή ιστορική ερμηνεία, αναδρομή σε γεγονότα δεν έκαναν. Και χαρακτηριστικό κάτι άλλο: Ομιλίες Πατέρων της Εκ­κλη­σίας στην «Αποκάλυψη» δεν έχομε. Και κάτι ακόμη: Σας στο έχω πει κι άλλη φορά. Χαρακτηριστικό. Η Εκκλησία, ενώ δεν έχει αφή­σει βιβλίο για βιβλίο της Καινής Διαθήκης, σχεδόν όλα δε και της Παλαιάς, που να τα έχει ως αναγνώσματα, αν διαβάζετε τώρα όσοι διαβά­ζετε τον Όρθρο και τον Εσπερινό του Τριωδίου θα δείτε κάθε πρωΐ και κάθε απόγευμα από μια δυό προφητείες, ή ψαλμούς ή χίλια δυό άλλα. Δεν έχει βάλει ούτε ένα αναγνωσμα σε όλο τον κύκλο του εκκλησιαστικού έτους, ούτε ένα αναγνωσμα από την «Αποκάλυψη». Ακριβώς για τον κίνδυνο των παρερμηνειών. Ενώ τη δέχεται ως βιβλίο θεόπνευστο και την έχει στον Κανόνα της Καινής Διαθήκης, στην λατρεία της δεν την εισή­γαγε. Αυτό είναι σαν να λέη, να κρούη τον κώδωνα του κινδύνου: "Μη ασχολείσθε με την ερμηνεία της «Αποκαλύψεως», υπάρχει κίν­δυνος"! Λοιπόν όλοι μας, εξαιρέτως εσύ (σημ.: απευθύνεται σε κάποιον που είχε μανία με την ερμηνεία των αριθμών και των γεγονότων της «Αποκαλύ­ψεως»), σταμάτα να ερμηνεύεις την «Αποκάλυψη»! Γιατί μετά από λίγο θα μας πεις ότι κάπου βρήκες τον εαυτό σου. Σου είπα οι πατέρες δεν έχουν ασχοληθεί με την έννοια αυτή που λές εσύ. Δεν έχουν κάνει αναδρομή στα γεγονότα της «Αποκαλύψεως».

Ακροατής: Λένε ότι είναι συμβολικό το νούμερο;

π. Επιφάνιος: Βεβαίως!

Ακροατής: Αυτό ισχυρίζονται και οι θεολόγοι σήμερα. Το λένε οι Πατέρες αυτό;

π. Επιφάνιος: Ναί. Άκουσε παιδάκι μου. Όλα τα της «Απο­κα­λύψεως» είναι συμβολικά. Όταν λέη ότι είχε θαλασσα, ότι ο ήλιος δεν έδυε, αυτά είναι πραγματικά; Όταν λέη η πρώτη κολώνα σάπφειρος, η δεύτερη ίασπις, η τρίτη υάκινθος, η τέταρτη σαργόλις και ούτω καθ’ εξής, αυτά είναι πραγματικά; Οι πυλώνες ήταν έτσι; Αυτά είναι πραγματικά; Για να δείξη το μεγαλείο της πόλεως του Θεού, της Άνω Ιερουσαλήμ την περι­γράφει με υλικά, με ανθρώπινα μέτρα. Αυτό σημαίνει ότι είναι πραγματικά; Και η θαλασσα είναι ακύμαντος και γαληνιαία. Και ο ήλιος εκεί δεν δύει ποτέ, αυτά είναι πραγματικά; Έχει ήλιον τέτοιον υλικόν η Άνω Ιερουσα­λήμ; Όλα είναι συμβολικά τα της «Αποκαλύψεως»!

Ακροατής: Αφού λέει ότι η πόλις του Θεού έχει 12 μίλια μήκος, 12 ύψος πάλι κι αυτό δεν μπορούμε να φανταστούμε την πόλη...

π. Επιφάνιος: Για να δώση την τελειότητα των διαστάσεών της.

κ. Γαλίτης: Επειδή το 12 είναι ο τέλειος αριθμός. Είναι και ιερός αριθμός, οι 12 φυλές του [ Ισραήλ, οι 12 απόστολοι και συγχρόνως είναι και για τους Βαβυλωνίους ο τέλειος αριθμός που ήρθε μέσω των Εβραίων και ξέρουμε ότι το 12 είναι 12 οι μήνες του χρόνου, το 360 είναι οι μέρες του κύ­κλου, είναι ένας συμβολικός αριθμός όχι μόνο στην Αγία Γραφή αλλά και στον πολιτισμό γενικότερα. Είναι ο άρτιος, ο τέλειος αριθμός. π. Επιφάνιος: Άλλη ερώτηση;».

Όλα αυτά είναι όχι μόνο ενδεικτικά για τις απόψεις του π. Επιφανίου αλλά και αποδεικτικά. Όσοι αμφιβάλλουν ακόμη και ενδιαφέρονται, όμως, για την αλήθεια, χωρίς προκατάληψη, ας ρωτήσουν και άλλους κληρικούς από τον στενό κύκλο των εν Χριστώ μαθητών του για να βεβαιωθούν. Το έργο το δικό μου, η υποχρέωσή μου να καταθέσω αυτά που άκουσα και έμαθα τελειώνει με το δημοσίευμα αυτό. Οριστικά και αμετάκλητα!

π. Βασίλειος Ε. Βολουδάκης

«Ενοριακή Ευλογία» Τεύχος Ιουνίου-Ιουλίου

Αριθμ. Τεύχους 108-109