Μέχρι σήμερα, στήν ἱστοσελίδα τοῦ ναοῦ μας, εἴχαμε διατηρήσει τήν παλαιά ὑπάρχουσα κατάσταση καί δέν εἴχαμε καταγράψει τήν ὁριστική ἀναχώρηση ἀπό τή ζωή (καί, βέβαια, τήν ἐνεργό ἐπί γῆς Ἱερατική ὑπηρεσία) τοῦ πατρός Βασιλείου Βολουδάκη. Ἴσως, ἀρνούμενοι νά συνειδητοποιήσουμε τό ἀμετάκλητο καί μή ἀναστρέψιμο τοῦ αἰφνιδίου γεγονότος.
Ὅμως, τήν Κυριακή πού πέρασε, Κυριακή τοῦ Τυφλοῦ (9/6/2024), ἦταν ἡ ἐπέτειος τῆς εἰς Πρεσβύτερον χειροτονίας του. ᾽Από τίς 4 Ἰουνίου 1978, τήν προηγουμένη Κυριακή, θά συμπλήρωνε σαράντα ἕξι ἔτη καί πέντε ημέρες!
Ἐάν θέλαμε νά χαρακτηρίσουμε μέ δύο λόγια τήν Ἱερωσύνη του, τό μόνο πού μποροῦμε νά ποῦμε εἶναι ὅτι ἡ πρώτη Θεία Λειτουργία του ἦταν σάν νά ἦταν ἡ τελευταία του καί ἡ τελευταία του (ὅπως καί ὅλες ἀνεξαιρέτως οἱ ἐνδιάμεσες) ἦταν σάν νά ἦταν ἡ πρώτη!
Ἦρθε πιά ὁ καιρός νά πάρει τή θέση του στό Οὐράνιο Θυσιαστήριο, νά προστεθεῖ στούς Πατέρες του καί νά ἀναπαυθεῖ ὁριστικά. Ἀμήν.
